محصول زنبور عسل

برگه آزمایش عسل چیست ؟

ارائه برگه آزمایش عسل به همراه محصول ممکن است مربوط به همان عسل طبیعی نباشد و به خریداران عسل طبیعی و مصرف کنندگان عسل توصیه می کنیم      حداقل یکبار محصول خریداری شده را در آزمایشگاه معتبر آنالیز کنند.

نکاتی مهم در مورد برگه آزمایش عسل اصل و آزمایش عسل طبیعی در آزمایشگاه… آیا برای شما آزمایش ساکارز عسل ملاک انتخاب و خرید عسل مرغوب است؟

در اینکه بسیاری از همکاران ما کاملا سالم، حرفه‌ای و اخلاق‌مدارانه کار می‌کنند هیچ شکی نیست و برای همه آنها افزایش رونق کسب و کار را آرزو می‌کنیم،

اما اینکه هر محصولی با برگه آزمایش بدون اشکال است حرف صحیحی نیست.

ارائه برگه آزمایش عسل طبیعی به همراه محصول ممکن است مربوط به همان سفارش نباشد و به خریداران توصیه می‌کنیم حداقل یک‌بار محصول خریداری شده را برای تایید سلامت آن به یک آزمایشگاه معتبر مواد غذایی که زیر نظر معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی باشد، ارائه دهند. دلیل تاکید بر آزمایشگاه معتبر این است که، بسیاری از آزمایشگاه های ما ناسالم هستند.

کیت های آزمایش گاهی نامرغوب هست به دلایل تحریم و… نگارنده قبلا به این نکات مهم در مورد خرید عسل طبیعی و برگه آزمایش عسل، بسیار اشاره کرده‌ام پس ارائه برگه آنالیز همراه عسل، همیشه دال بر خالص بودن عسل نیست. چه بسا اندکی افراد پس از برداشت عسل شکری با افزودن مواد مختلف به عسل، دست در شکستن ساکارز عسل و… می کنند و سپس عسل را به آزمایشگاه می‌فرستند.

تصاویر زیر دوتا از برگه‌های آزمایش عسل خالص شهد غالب گون و نمدار و بعدی خارشتر و یونجه و خرفه و شبدر که در آزمایشگاه پیشرفته و معتبر آنالیز شده را اینجا قرار داده ام تا مشاهده کنید. برای خرید عسل طبیعی و مشاوره در مورد خرید عسل با شماره های ما تماس بگیرید.

مقدمه :

تولید کنندگان عسل برای حضور در بازار جهانی به استانداردهای بین المللی نیاز دارند، این استانداردها در جلسات و نشست های متخصصین بر اساس جمع بندی نتایج حاصله از آزمایشات روزانه ای که در آزمایشگاه‌های مرجع بر روی عسل های ارسالی از کشورهای مختلف انجام می شود، بدست می‌آید.

با نگاهی بر آمار و ارقام تصویب شده توسط استانداردهای بین المللی میتوان دریافت که عسل ایران می‌تواند به درجاتِ بالایی از استاندارد جهانی دست یابد و این امر منوط به چند شرط است :

• آلوده نکردن عسل به سموم و داروها
• مخلوط نکردن عسل با شربتِ حاصله از تغذیه دستی
• حفظ عناصر مفید و آنزیم های عسل ( حرارت ندیدن عسل )
• روش های بررسی کیفیت عسل , مقررات و استانداردهای بین المللی

مروری بر کار کمیسیون بین المللی عسل:

استانداردهای بین المللی که در دستورالعمل اروپایی و در استاندارد غذایی کد کستدوین شده، هر دو در حال بازنگری می‌باشند.

در این مقاله اطلاعات موجود مربوط به شاخص های مختلف کیفیت و روش های مورد استفاده برای تعیین این شاخص‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی روش های آنالیز و مقررات مندرج در دستورالعمل اروپا و در استاندارد غذایی کدکس، کمیسیون بین المللی عسلIHC  در سال 1990 تشکیل شده تا روش‌های آنالیز و استانداردهای عسل را مورد بازبینی قرار دهد.

نویسندگان این مقاله بعنوان اعضاء‌ کمیسیون، با ارایه آمار و اطلاعات در تدوین مقاله حاضر سهیم بوده‌اند.

این کمیسیون با برگزاری جلسات مشترک با کمیسیون غذایی سوییس SFM روش های کنترل کیفیت عسل را تنظیم کرده است. روش‌ها ابتدا در کمیسیون غذایی سوییس مطرح و سپس با اندکی تغییر به ثبت رسیده است.

در این کمیسیون اطلاعات موجود درباره معیارهای مختلف کیفی و روش های مورد استفاده تعیین کیفیت، بررسی شده است.

در نظر است اطلاعات لازم در اختیار متخصصین شیمی مواد غذایی و مسئولین مربوط به کمیسیون بین المللی عسل و همچنین مسئولین قانون گذاری و تصمیم گیر در تشخیص عسل قرار گیرد.

رطوبت:

هر چه میزان رطوبت عسل بیشتر باشد، احتمال تخمیر آن بیشتر است . حداکثر میزان 21 گرم در100 گرم عسل در استاندارد جدید پیشنهاد شده است. بر اساس استاندارد جدید عسل شبدر استثناء ‌نشده، و لذا حداکثر رطوبت برای عسل شبدر نیز همان 21 % می‌باشد. در عمل ، این میزان رطوبت بندرت دیده می‌شود.

در آزمایشات روزمره کنترل کیفیت انجام شده بر روی 30000 نمونه، توسط کمیته بین المللی تعیین کیفیت عسل در طول سالهای97 تا 1989 ، 91تا 95درصد همه عسل‌ها، میزان رطوبت کمتر از 20 داشته اند. همچنین در سوییس این استاندارد در بیست سال گذشته بطور موفقیت آمیز مورد استفاده قرار گرفته، تا اینکه در آخرین بازبینی سازمان غذایی سوییس میزان حداکثر رطوبت21 % را که اتحادیه اروپا پیشنهاد کرده بود، پذیرفت .

خیلی از سازمانهای ملی زنبورداری (مثل آلمان، بلژیک، اتریش، ایتالیا، و سوییس) حداکثر رطوبت عسل را بین 18 تا 5/18 گرم درصد پذیرفته‌اند.

مواد معدنی (خاکستر):

خاکستر یک عامل کیفی و متمایزکننده عسل های مختلف از عسلک می‌باشد. میزان خاکستر عسل (عسل با منشاء گیاهی) نسبت به میزان خاکستر عسلک (عسل با منشاء حشرات ) کمتر است.

در حال حاضر، این معیار با هدایت الکتریکی جایگزین شده است. استفاده از معیار خاکستر بعنوان یک فاکتور تعیین کیفیت در دوره انتقالی باید حفظ شود تا زمانیکه هدایت الکتریکی عسل، بعنوان استاندارد جهانی پذیرفته شود.

اسیدیته:

استاندارد قدیمی عسل میزان حداکثر 40 میلی اکی والان در هر کیلوگرم را پذیرفته بود که در دستورالعمل کدکس تا 50 میلی اکی والان در کیلوگرم افزایش پیدا کرده است، اگر چه تعدادی از عسل ها وجود دارند که بطور طبیعی اسیدیته بالا دارند.

هیدروکسی متیل فورفورال:

فاکتور اصلی در تعیین کیفیت عسل و معرف حرارت دیدن عسل می‌باشد. در عسل های تازه، عملاً هیدروکسی متیل فورفورال HMF وجود ندارد. اما با حرارت دادن عسل یا نگهداری در محل نامناسب، در عسل ایجاد شده و بتدریج افزایش می یابد و به PH عسل و درجه حرارت محل نگهداری بستگی دارد.

برخی از اتحادیه های زنبورداران اروپایی (آلمان، بلژیک، ایتالیا، اتریش) نمونه عسل خود را با عنوان عسل با کیفیت (با حداکثر 15 میلی گرم HMF ) ارایه می‌کنند. در تجارت بین المللی حداکثر 40 میلی گرم در کیلوگرم پذیرفته شده است.

در طی 10 سال کنترل مداوم عسل در انستیتو آنالیز عسل (IHA) در برمن آلمان، در بیشتر از 90% نمونه های عسل فرآوری شده ( 30000 نمونه ) و بیشتر از 85% عسل تجاری ( 2000 نمونه )، میزان HMF کمتر از 30 میلی گرم بوده است.

حداکثر میزان پذیرفته شده HMF توسط کدکس 60 میلی گرم در کیلوگرم است. ذخیره عسل در کشورهای گرمسیر باعث افزایش HMF می‌شود، لذا پیشنهاد افزایش میزان حداکثر گردیده است . آخرین پیشنهاد داده شده توسط اتحادیه اروپا میزان استاندارد حداکثر 40 میلی گرم در کیلوگرم می‌باشد.

یک راه حل ممکن برای این فاکتور کیفی، ارایه یک استاندارد منطقه‌ای می‌باشد.

فعالیت دیاستاز (آمیلاز) :

فعالیت دیاستاز ( DN )، یک فاکتور کیفی است که در اثر ماندگاری عسل و حرارت تغییر می‌کند و نشانگر تازه بودن یا حرارت دادن عسل می‌باشد. حداقل استاندارد میزان فعالیت دیاستاز 8 است. در کنترل روزانه و طولانی مدت انستیتو آنالیز عسل (IHA) در92% عسل های فرآوری نشده (2000 نمونه) و بیش از 88% عسل های فله (1000 نمونه) میزان DN بیشتر از 8 بوده است. در هنگام قرائت نتیجه دیاستاز باید در نظر داشت که برخی از عسل های تک گل بطور طبیعی دارای فعالیت دیاستازی پایین هستند.

قندها:

قسمت اعظم قندهای عسل را قندهای احیا کننده تشکیل می‌دهند. ولی در عسلک مخلوط با عسل این وضعیت متفاوت و بیشتر قندها را، قندهای مرکب غیر احیا کننده مثل ملزتیوز، مالتوتریپوز و رافینوز تشکیل می‌دهند.

با توجه به این یافته ها استاندارد قندها تعیین گردیده و بر خلاف استاندارد گذشته که میزان آن 60 گرم درصد بوده، حداقل 45 گرم درصد جهت قندهای احیا کننده پذیرفته شده است. با اندازه گیری قندهای احیا کننده، تفاوت بین عسل و عسلک تعیین می‌شود.

اما این تفاوت ها را میتوان با سایر روش ها مثل استفاده از هدایت الکتریکی تعیین نمود. بحث های فراوانی برای جایگزینی اندازه گیری قندهای احیا کننده با قندهای اختصاصی وجود دارد، که در قسمت بعد اشاره می شود .

مواد جامد غیر قابل حل در آب :

اندازه گیری مواد غیر محلول، برای تعیین ناخالصی بیش از حد مجاز عسل، ابزار مهمی می باشد. با وجودیکه هم اکنون بخش قابل توجهی از عسل دنیا را با فشردن شانه‌های عسل استخراج می‌کنند، امروزه تقریباً همه عسل های تجاری پس از سانتریفیوژ کردن استحصال می‌شوند.

بنظر میرسد که میزان حداکثر مجاز ( 0/1گرم در 100 گرم عسل ) خیلی زیاد است. معمولاً در عسل ها میزان این مواد کم و در مقیاس 0/05 تا 0/005 گرم در 100 گرم یافت میشود.

موم ، که میزان آن در استاندارد Codex تعیین نشده، ماده اصلی مواد غیر محلول است. بمنظور صاف کردن عسل از فیلتر کاغذی استفاده میشود، اما این متد تا حالا پذیرفته نشده است.

معیارهای ویژه برای استاندارد بین المللی عسل :

ارقام مربوط به میزان قند و میزان هدایت الکتریکی که از آنالیز آزمایشگاههای نویسندگان این مقاله جمع آوری شده در جداول 3 و 4 آمده است. 50% آمار از برمن آلمان است، در این محل عسل های ارسالی از اروپا (اغلب عسل مخلوط با عسلک)، آسیا (اغلب چین)، آمریکای جنوبی و شمالی و استرالیا بطور روزمره آزمایش می‌شوند . آمار مربوط به عسل های تک گل از سایر آزمایشگاه‌ها و کشورهای دیگر می‌باشند.

هدایت الکتریکی:

امروزه هدایت الکتریکی بجای بررسی خاکستر , مقیاس مناسبی برای تشخیص عسل از عسلک میباشد. این معیار به خاکستر و اسید موجود در عسل بستگی دارد. هر چه میزان این مواد بیشتر باشد هدایت الکتریکی بیشتر است. یک ارتباط خطی بین میزان خاکستر و هدایت الکتریکی برقرار است.

C = 0/14+ 1/74 A

در اینجا C هدایت الکتریکی بر حسب هزارم ثانیه در سانتی متر (mS/cm) و A گرم در 100 گرم عسل میباشد.

ارقام هدایت الکتریکی عسل ها، عسل های تک گل و عسلک در جدول شماره 3 خلاصه شده است. بر اساس این آمار میزان هدایت الکتریکی در عسل های مخلوط با عسلک باید کمتر از  0/8mS/cmباشد و این میزان در عسلک و عسل شاه بلوط بیشتر از 0/8mS/cm می باشد.

عسل تعدادی از گل ها و همچنین مخلوط آنها، استثناء بوده و تفاوت فاحشی در میزان هدایت الکتریکی آنها وجود دارد.

با توجه به نیاز به اطلاعات بیشتر درباره عسل ها، ضروری است استانداردهای عسل های اختصاصی با منشاء گیاهی و جغرافیایی مختلف مشخص شود.

اندازه گیری هدایت الکتریکی سهل و سریع بوده و به ابزارهای گران قیمت نیاز ندارد، استفاده های فراوانی از آن برای تشخیص عسل های تک گل از یکدیگر و تمیز عسلک از عسل، می‌شود. بنابراین مقدمتاً گنجاندن هدایت الکتریکی در استاندارد بین المللی پیشنهاد گردید.

قندهای اختصاصی:

در جدول 4 آمار مربوط به مجموع فروکتوز و گلوکز و همچنین قند ساکاروز حدود 3500 نمونه از عسل های تک گل و مخلوط آمده است. این آمار اغلب مربوط به نتایج آزمایشات انجام شده در آزمایشگاههای نویسندگان این مقاله می باشد، با دو استثناء مربوط به آمار ساکاروز که از منبع دیگری گرفته شده است.

بر اساس این آمار استاندارد عمومی مجموع فروکتوز و گلوکز 60 گرم در صد برای عسل و برای عسلک 45 گرم درصد، پیشنهاد گردیده است. در 99% ‌موارد آنالیز عسل می‌توان به این استاندارد اطمینان نمود.

برای ساکاروز وضعیت اندکی پیچیده است. استاندارد عمومی 5 گرم در صد را میتوان در 99% موارد پذیرفت.

عسل های تک گل مثل عسل حبش اوتی (Banksia) ، مرکبات (Citrus)،‌ ماش معطر یا اسپرس (Hedysarum)، یونجه (Medicago) و اقاقیا (Robinia) استثناء بوده و استاندارد ساکاروز آنها 10g/100g می باشد.

میزان استاندارد ساکاروز برای عسل اسطوخودوس (Lavandula ) 15 گرم درصد، تعیین گردیده است.(شایان ذکر است که این مقدار ساکارز در نوع گیاه در ایران صدق نمیکند و مقدار آن کمتر است )

مجموع میزان فروکتوز و گلوکز خیلی به مجموع قندهای احیا کننده نزدیک است. چون این دو قند بیش از 90% قندهای احیا کننده را تشکیل می‌دهند. در واقع استاندارد حداقل پیشنهاد شده برای جمع گلوکز و فروکتوز عسل 60 گرم درصد و برای عسلک 45 گرم درصد می‌باشد و برای قندهای احیا کننده عسل میزان 65 گرم درصد و برای عسلک همان 45 گرم درصد پذیرفته شده است.

تعیین استاندارد برای عسل های اختصاصی نتایج مثبتی را برای کنترل معمول عسل بدنبال خواهد داشت. در حال حاضر میزان قند نمونه عسل های تجاری از نظر استاندارد بررسی می‌شوند، اما این بررسی پاسخگوی کیفیت عسل نمی‌باشد .

و ضرورت دارد میزان قند نمونه های عسل از جنبه های مختلف کیفیت مورد بررسی قرار گیرند. در این راستا نسبت فروکتوز به گلوکز و غلظت ساکارز شواهد خوبی برای تفکیک بین عسل های تک گل از یکدیگر می‌باشند. همچنین میزان ملزتیوز، مالتوتریوز و دو الیگوساکارید دیگر معیار خوبی برای تفکیک عسلک موجود در عسل است. همچنین طیف اختصاصی قندها اطلاعاتی درباره کیفیت، اعتبار و رسیده بودن عسل ارایه می‌نماید.

فاکتورهای کیفی فوق استاندارد:

تعدادی معیار کیفی مفید، علاوه بر مقررات معمول بین المللی، وجود دارد که برای تعیین کیفیت عسل بکار می‌رود.

فعالیت انورتاز ( استاندارد تازگی عسل ):

این آنزیم اختصاصاً به حرارت و ذخیره سازی عسل حساس می‌باشد و بعنوان معیار تازگی عسل شناخته می‌شود. برای عسل تازه و حرارت ندیده عدد انورتاز 10 پیشنهاد گردیده و برای عسل هایی که دارای فعالیت آنزیمی پایین می‌باشند عدد انورتاز بیش از 4 تعیین شده است.

اگر چه فعالیت انورتاز همانند دیاستاز از نظر طبیعی تفاوت زیادی می‌کند. ولی اثر آن در تعیین کیفیت عسل ثابت شده است. فعالیت انورتاز در اتحادیه‌های زنبورداران آلمان و بلژیک مورد استفاده می‌باشد.

پرولین:

میزان پرولین عسل نشانگر رسیده بودن و طبیعی بودن عسل است و میزان پایین آن نشانگر نارس بودن یا تغذیه دستی کندو با شکر است. برای عسل خالص 180 میلی گرم در کیلوگرم پرولین میزان حداقلی است که برای آزمایشگاه‌های کنترل پذیرفته شده است.
بهر حال باید در نظر داشت که بسته به نوع عسل میزان پرولین تفاوت زیادی خواهد داشت.

گردش نوری:

انحراف نور در اثر قندهای مختلف عسل یک معیار مهم است . اندازه گیری انحراف نور در حال حاضر در یونان، ایتالیا، انگلستان برای تشخیص عسل از عسلک بکار میرود. در ایتالیا مشخص گردیده که عسل از نظر گردش نوری ارزش منفی داشته در صورتیکه عسلک دارای گردش نوری مثبت است .
اینکه آیا این روش قابلیت شناسایی عسل های مناطق مختلف جغرافیایی را دارد، بستگی به مطالعات آتی دارد.

ارزش غذایی عسل

مصرف عسل چه تاثیراتی روی سلامتی ما میگذارد چه خواص درمانی دارد آیا افراد دیابتی می توانند عسل بخورند می خواهیم به برخی از این خواص اشاره کنیم چه مواد مغذی درون عسل وجود دارند؟

خواص درمانی عسل از زمان های قدیم، از عسل به عنوان یک غذا و دارو استفاده می شده است. آن دارای ترکیبات گیاهی مفید بسیار بالایی است و چندین مزایای سلامت ارائه می دهد. عسل به خصوص سالم است وقتی که به جای شکر تصفیه شده، که دارای 100? کالری پوچ است استفاده شود در اینجا 10 خواص درمانی عسل که پشتیبانی علمی دارد بیان می شود.

عسل حاوی برخی از مواد مغذی

عسل شیرین، مایع غلیظ ساخته شده توسط زنبور عسل است. زنبورها در محیط خود ازدحام کرده و شهد غنی از شکر را از گل جمع آوری می کنند. سپس در داخل کندوی عسل، آنها بارها و بارها مصرف کرده، هضم کرده و شهد استفراغ می کنند.

محصول نهایی عسل، یک مایع است که قرار است به عنوان مواد غذایی ذخیره شده مخصوص زنبور عسل عمل نماید بوی، رنگ و طعم به انواع گل که زنبور ملاقات می کند بستگی دارد.

مواد مغذی1 قاشق غذاخوری ( 21 گرم) عسل حاوی 64 کالری و 17 گرم قند از جمله فروکتوز، گلوکز، مالتوز و ساکارز است و عملا شامل هیچ فیبر، چربی یا پروتئین نیست.

این همچنین شامل مقادیر ( کمتر از 1? RDA) از چندین ویتامین و مواد معدنی است اما شما مجبور به خوردن مقدار پوند بیشتری از آن هستید تا نیاز روزانه شما را برآورده نماید.

درخشش عسل به محتوای ترکیبات زیستی گیاهی فعال و آنتی اکسیدان ها است انواع تیره تر معمولاً حتی در این ترکیبات نسبت به انواع سبک تر بالاتر است.

عسل با کیفیت بالا سرشار از آنتی اکسیدان است

عسل با کیفیت بالا شامل بسیاری از آنتی اکسیدان های مهم است این شامل فنل، آنزیم ها و ترکیبات مانند فلاونوئیدها و اسیدهای آلی است. دانشمندان معتقدند که این ترکیب از ترکیباتی است که به عسل قدرت آنتی اکسیدانی آن است.

جالب توجه است دو مطالعه نشان داده است که عسل گندم سیاه حجم آنتی اکسیدان در خون را افزایش می دهد. آنتی اکسیدان ها با کاهش خطر ابتلا به حملات قلبی، سکته و برخی از انواع سرطان در ارتباط است آنها همچنین ممکن است سلامت چشم ترویج کنند.

عسل نسبت به قند برای مبتلایان به دیابت کمتر بد است

شواهد در عسل و دیابت مخلوط شده است. از یک طرف، آن را می توانید به برخی از عوامل خطر که در بیماران دیابتی شایع است کمک کند. به عنوان مثال، باعث کاهش در کلسترول LDL، تری گلیسیرید و التهاب می شود و کلسترول خوب HDL را بالا می برد.

با این حال، برخی از مطالعات نشان داده اند که آن نیز می تواند سطح قند خون را نه به اندازه شکر تصفیه شده بالا ببرد. بنابراین، در حالی که عسل ممکن است نسبت به شکر تصفیه شده برای بیماران دیابتی کمتر بد باشد آن هنوز چیزی است که بیماران دیابتی تنها باید با احتیاط مصرف می کند. در واقع، افراد دیابتی بهتر است که مصرف تمام غذاهای پر کربوهیدرات را به حداقل برسانند.

عسل می تواند به پایین آوردن فشار خون کمک کند

فشار خون یک عامل خطر مهم برای بیماری قلبی است و عسل ممکن است به کاهش آن کمک کند. دلیل این است که عسل حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است که به اثرات کاهنده فشار خون مرتبط شده اند. مطالعات انجام شده در هر دو موش و انسان کاهش متوسط در فشار خون با مصرف عسل را نشان داده اند.

عسل نیز به بهبود کلسترول کمک می کند

داشتن سطح کلسترول LDL بالا یک عامل خطر مهم برای بیماری قلبی است. عسل نقش عمده ای در تصلب شرائین، (چربی در شریان) که می تواند به سکته قلبی و مغزی منجر شود ایفا می کند.

جالب توجه است، چند مطالعات نشان داده است که عسل می تواند سطح کلسترول خود را بهبود بخشد. کلسترول تام و LDL را کاهش می دهد در حالی که به طور قابل توجهی کلسترول خوب HDL افزایش می دهد.

به عنوان مثال، در یک مطالعه در 55 بیمار، عسل با قند مقایسه شده است و این نشان داد که سبب کاهش 5.8? در LDL و افزایش 3.3 ? در HDL می شود. همچنین باعث از دست دادن وزن 1.3 ?، در مقایسه با قند می شود.

عسل می تواند تری گلیسیرید را پایین آورد

تری گلیسیرید خون بالا یکی دیگر از عوامل خطر عمده برای بیماری قلبی است. آنها همچنین نشانه های کلیدی مقاومت به انسولین، یک عامل هدایت به دیابت نوع 2 هستند.

سطح تری گلیسیرید در یک رژیم غذایی دارای قند و کربوهیدرات تصفیه شده تمایل به افزایش دارد. جالب توجه است، مطالعات متعدد مصرف عسل به طور منظم را با سطوح تری گلیسرید خون مرتبط دانسته اند به ویژه هنگامی که از آن به جای قند استفاده شود. به عنوان مثال، در یک مطالعه نشان داد که عسل در مقایسه با شکر سطح تری گلیسیرید را 11-19? پایین تر می آورد.

عسل با اثرات مفید دیگر بر سلامت قلبی مرتبط است

باز هم، عسل یک منبع غنی از فنول و سایر ترکیبات آنتی اکسیدانی است بسیاری از این ها با کاهش خطر بیماری های قلبی در ارتباط است. آنها ممکن است به گشاد شدن عروق قلب کمک کند و سبب افزایش جریان خون به قلب شود آنها همچنین ممکن است از تشکیل لخته شدن خون که می تواند به سکته قلبی و مغزی منجر شود جلوگیری کند.

علاوه بر این، یک مطالعه در موش نشان داد که عسل قلب را از استرس اکسیداتیو محافظت می کند. اما تاکنون هیچ مطالعه طولانی مدت روی انسان درباره عسل و سلامت قلب وجود ندارد.

عسل سبب رفع سوختگی و بهبود زخم می شود

از عسل برای بهبود زخم ها و سوختگی از مصر باستان روی پوست استفاده شده است و هنوز هم مورد استفاده است. در یک بررسی از سال 2015، 26 مطالعه در عسل و مراقبت از زخم مورد بررسی قرار گرفت .

این بررسی ها نشان داد که عسل بیشتر در درمان سوختگی و زخم با ضخامت جزئی که بعد از عمل جراحی آلوده شده اند موثر است. این یک درمان موثر برای زخم پای دیابتی، که دارای عوارض بسیار جدی و می تواند به قطع عضو منجر شود می باشد.

یک مطالعه گزارش 43.3? میزان موفقیت با عسل را در درمان زخم داده است در مطالعه دیگری، پماد عسل 97 درصد از بیماران دارای زخم دیابتی را درمان کرده است. محققان معتقدند که قدرت شفای عسل در اثر خواص ضد باکتری و اثرات ضد التهابی و همچنین توانایی آن برای تغذیه بافت های اطراف می باشد. عسل می تواند به درمان بیماری های پوستی دیگر، از جمله پسوریازیس، بواسیر و ضایعات تبخال کمک کند.

عسل به سرکوب سرفه در کودکان کمک می کند

سرفه یک مشکل شایع در کودکان مبتلا به عفونت تنفسی فوقانی است. این می تواند روی خواب و کیفیت زندگی، برای هر دو کودکان و والدین آنها تاثیر بگذارد. با این حال، داروهای اصلی برای سرفه همیشه موثر نیست و می تواند اثرات جانبی داشته باشد.

جالب توجه است، عسل ممکن است یک انتخاب بهتر باشد شواهد نشان می دهد که آن بسیار موثر است. یک مطالعه نشان داد آن حتی بهتر از دو داروی سرفه معمول کار می کند.

مطالعه دیگری نشان داد که علائم سرفه و بهبود خواب را حتی بیشتر از داروی سرفه کاهش می یابد. با این وجود، عسل به دلیل خطر بوتولیسم، هرگز نباید به کودکان زیر 1 سال سن داده شود.

عسل خوشمزه است اما آن نیز کالری بالا و شکر دارد

عسل خوشمزه، و جایگزین سالم برای شکر تصفیه شده است. به دلیل برخی از مارک های با کیفیت پایین تر و با شربت تقلبی در انتخاب عسل با کیفیت بالا مطمئن شوید.

با این حال، به خاطر داشته باشید که عسل تنها باید در حد اعتدال مصرف می شود زیرا آن نیز دارای کالری بالا و شکر است. عسل به سادگی یک شیرین کننده “کمتر بد” نسبت به قند و شربت ذرت با فروکتوز بالا است.

خواص گرده گل میکروب های متعددی از جمله باکتری ، ویروس و قارچ ها را از بین ببرد.

این ماده غذایی غنی از اسید های چرب ، آنزیم ها و آنتی اکسیدان هاست و در برخی از نقاط دنیا گرده زنبورعسل به عنوان دارو مصرف می شود و نقش کلیدی در التیام بخشی دارد.

از خواص گرده گل برای مصرف در تغذیه انسان تعاریف فراوانی شده است ، گرده به علت داشتن تمامی مواد و عناصر غذایی پر مصرف و کم مصرف در بدن مثل اسید های آمینه ضروری ، پروتئین بالا ، مقادیری از مواد معدنی ، ویتامین ها و چربی ها و همان طور که به همراه شهد تنها غذا های زنبوران عسل را تشکیل می دهد ، بی شک یک ماده مغذی است.

قطعا می تواند به عنوان یک ماده مغذی در تغذیه انسان و حیوانات نیز مطرح باشد اما برخی از نوشته ها حاکی از خواص خارق العاده گرده در تغذیه انسان است که قطعا این خواص ارتباطی با مواد غذایی معمولی موجود در گرده ندارد. زیرا این مواد در غذا های دیگر نیز به مقدار کم و بیش یافت می شود بنابراین باید مواد خاصی در گرده وجود داشته باشد که بتواند سبب اثرات شگفت انگیزی مانند دادن نیروی جوانی ، افزایش قدرت جنسی و غیره شود. مصرف گرده به عنوان مکمل غذایی می تواند کمبود های بدن را برطرف کند و باعث بالا بردن بازده متابولیسم مواد غذایی در بدن گردد به همین جهت ملاحظه می شود که با مصرف گرده که حاوی ویتامین های E, B ‏فراوان است شخص احساس افزایش قدرت جنسی می کند و این توجیح از نظر یک متخصص تغذیه کاملا قابل قبول است.

 

 

خواص گرده گل:

افزایش انرژی

طیف وسیعی از مواد مغذی موجود در گرده گل آن را به یک انرژی دهنده عالی طبیعی تبدیل می کند. کربوهیدرات ها، پروتئین و ویتامین B می توانند در طول روز با افزایش استقامت و مبارزه با خستگی به شما کمک کنند.

موجب کاهش التهاب می شود

تحقیقات نشان می دهد که گرده زنبور عسل به علت خواص ضد التهابی قوی آن به عنوان یک درمان طبیعی برای آلرژی استفاده می شود. از دیگر مزایای آن، این است که حالت های مختلف التهاب از جمله حالت حاد یا مزمن آن را نیز در بر می گیرد .

خواص گرده گل برای سیستم گوارشی

بعلاوه ی ویتامین های سلامتی بخش، مواد معدنی و پروتئین ، گرده گل همچنین دارای آنزیم هایی است که می توانند در عمل گوارش مفید واقع شوند. آنزیم ها بدن شما را در گرفتن مواد مورد نیاز از خوراکی هایی که می خورید یاری می دهند.

به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند

در سال 2005 ، محققان دریافتند که گرده زنبور عسل قادر به محافظت از بدن در برابر استرس اکسیداتیو است، چون در آن آنتی اکسیدان وجود دارد .

 

 

از کبد محافظت می کند

مطالعه ای در سال 2003 نشان داد که دانه گرده زنبور عسل، کبد را در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کند. هم چنین توانایی التیام دادن آسیب کبدی ناشی از سموم را، به منظور پیشگیری از بیماری کبدی نیز دارد.
همچنین مطالعه ای در سال 2010 خواص قابل توجه ضدالتهابی دانه گرده زنبور عسل را، در موش هایی که دچار نکروز کبد به علت مصرف استامینوفن شده بودند نیز نشان داد .

سیستم تنفسی

گرده گل زنبور عسل حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان است که ممکن است اثر ضد التهابی بر روی بافت های ریه داشته باشد و مانع حمله ی آسمی شود.

خواص گرده گل برای تقویت سیستم ایمنی

از دیگر مزایای دانه گرده زنبور عسل، توانایی بهبود سیستم ایمنی بدن است . مطالعه ای در سال 2014 نشان داد که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس حساسیت بیشتری نسبت به دانه گرده زنبور عسل دارد، در حالی که قارچ کاندیدا گلابراتا مقاوم ترین است.
گرده برای فلور روده مفید است و بنابراین سیستم ایمنی را پشتیبانی می کند. طبق گفته دکتر جوزف مِرکولا، متخصص بهداشت عمومی، گرده گل دارای خواص آنتی بیوتیکی است که می تواند به محافظت از بدن در برابر ویروس های آلوده کمک کند.
فواید گرده گل به اینجا ختم نمی شود و همچنین این ماده سلامتی بخش سرشار از آنتی اکسیدان ها است که سلول ها را از اکسیداسیون ناخوشایند رادیکال های آزاد جلوگیری می کند.

پشتیبانی از سیستم قلبی عروقی

گرده گل دارای مقدار زیادی روتن می باشد؛ یک بیوفلاونوئید آنتی اکسیدانی که به تقویت عروق خونی، مشکلات گردش خون و تنظیم سطح کلسترول کمک می کند. قدرت بالای ضد انعقادی آن می تواند به جلوگیری از حمله قلبی و سکته مغزی کمک کند.

به عنوان مکمل غذایی عمل می کند

با توجه به مطالعات حیوانی انجام شده، ارزش غذایی بالای گرده زنبور عسل به مبارزه با کمبود مواد مغذی و کاهش وزن بدن نیز می تواند کمک کند.

خواص گرده گل برای درمان حساسیت

یکی دیگر از خواص گرده گل کاهش میزان هیستامین موجود می باشد که باعث کم شدن بسیاری از آلرژی ها می شود. دکتر لئو کانوی، دکترای تغذیه از دِنور کلرادو، گزارش داد که 94 درصد از بیمارانش پس از درمان با مصرف گرده گل به طور کامل از علائم آلرژی آزاد بودند.
از بین رفتن همه چیز از آسم تا آلرژی و مشکلات سینوسی تایید می کند که گرده گل در برابر طیف گسترده ای از بیماری های تنفسی موثر است.

باعث کاهش علائم یائسگی می شود

مطالعات نشان داده اند که از دیگر مزایای گرده زنبور عسل، توانایی کاهش علائم یائسگی است. فلاونوئید های موجود در هر دانه گرده می تواند به تنظیم میزان هورمون برای کاهش علائم یائسگی و حتی جلوگیری از سرطان پستان کمک کند .

 

 

به کاهش استرس کمک می کند

گرده زنبور عسل با تقویت سیستم عصبی و روانی، به عنوان یک کاهش دهنده طبیعی استرس برای بدن به حساب می آید .

به روند بهبود کمک می کند

می تواند به عنوان یک درمان خانگی برای سوختگی ها، برش ها و خراش ها استفاده شود. از دیگر مزایای مؤثر گرده زنبور عسل، خواص ضد التهابی قوی آن است که برای کاهش درد مفید هستند. دانه گرده زنبور عسل به علت فعالیت ضد میکروبی قوی،از عفونت نیز جلوگیری می کند .

خواص گرده گل برای پوست

گرده گل اغلب در محصولات موضعی که هدف آن ها درمان شرایط التهابی و سوزش های پوستی مانند پسوریازیس یا اگزما است مورد استفاده قرار می گیرد. اسید آمینه ها و ویتامین ها از پوست محافظت می کنند و به بازسازی سلول ها کمک می کنند.
داشتن پوست زیبا و شاداب در گرو داشتن تنی سالم و بدون درد است. مصرف مداوم گرده گل علاوه بر اینکه سلامتی را برای شما به همراه خواهد داشت باعث خواهد شد تا صاحب پوستی روشن و درخشان شوید. از طرفی دیگر مشکلات روزمره از یک طرف و آلودگی هوا از طرف دیگر باعث می شود تا پوست خسته و تیره به نظر برسد که گرده گل با فوایدی که برای پوست دارد باعث رفع این خستگی نیز می شود.

درمان اعتیاد

از دیگر فواید گرده گل این است که با مهار کردن افزایش ضربان و انگیزش های ناگهانی و سرکوب هوس ها به طور کامل برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود. از آنجا که گرده گل هوس های ناگهانی را سرکوب می کند، ممکن است برای کاهش وزن نیز سالم و مفید باشد.
با این حال تحقیقات بیشتر در مورد خواص گرده گل به ویژه درباره مدیریت وزن مورد نیاز است.

کمک به غده ی پروستات

مردان مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات با استفاده از گرده گل می توانند خود را تسکین دهند. گرده گل می تواند باعث کاهش التهاب و جلوگیری از انگیزش های مکرر ادراری شود.

مشکلات نازایی

گرده گل باعث تحریک و بازگرداندن عملکرد تخمدان می شود بنابراین می تواند برای کمک به تسریع بارداری استفاده شود. همچنین به عنوان تقویت کننده هورمونی، داروی تقویت قوای جنسی نیز بحساب می آید.

طریقه مصرف گرده گل:

می توان از طریق جویدن یا به صورت پودر مخلوط با یک لیوان آب قبل یا بعد از غذا نوشید ( ناشتا ارجحیت دارد )
افرادی که از طعم گرده خوششان نمی آید می توانند آن را با عسل به نسبت 1 به 1 و یا 2 به 1 مخلوط و استفاده نمایند .

گرده گل یک غذا است و زمانی که در هنگام غذا خوردن و به ویژه با میوه مصرف شود، سریع تر و موثرتر عمل می کند که به راحتی می تواند کمی فلور روده را پاکسازی کند.
یک قاشق پُر هنگام صبحانه، ترجیحا با یک تکه میوه مصرف شود. الیاف میوه فعالیت گرده تازه را تقویت می کنند. همچنین یکی از بهترین روش های مصرف گرده گل همراه با عسل خام و طبیعی می باشد.

جهت استفاده آسان تر می توان آن را داخل کپسولهای خوراکی ریخته و تناول نمود .

مقدار مصرف و مدت مصرف گرده گل:

مقدار مصرف گرده در روز 30 گرم (دو قاشق سوپ خوری) می باشد.

مدت مصرف آن می تواند چند حالت متفاوت داشته باشد ، یک دوره یک ماهه پس از پایان هر فصل یا دوبار در سال یکی در اوایل پاییز و دیگری در اواخر زمستان .
اگر فقط یک بار در سال قصد استفاده از آن را دارید . بهتر است فصل بهار را انتخاب کنید.

موم زنبور عسل

موم زنبور عسل برای کُلُنی زنبورها واجب است. این موم برای ساختن شان ها استفاده میشود و در آن بچه زنبورها را پرورش میدهند، گرده جمع آوری میکنند و عسل اضافی را برای زمستان ذخیره سازی میکنند.

زنبورها شهد و گرده جمع آوری میکنند تا عسل درست کنند و به کندو غذا بدهند. آن ها همینطور که عسل میخورند بدنشان موم تولید میکنند. زنبورها با جویدن موم به همراه مقداری عسل دیگر، شان درست میکنند.

نحوه ساخت موم زنبور عسل:

زنبورهای کارگر که در تابستان تنها 35 روز عمر میکنند، دارای غدد ترشح کننده موم روی شکم شان (صفحه ی چهارم تا هفتم نیم حلقه شکمی داخلی) هستند و بین دهمین تا شانزدهمین روز عمرشان در تولید موم بسیار کارآمدند. اما از روز هجدهم به بعد تا پایان زندگی این زنبورها، غدد ترشح موم آنها کم کم تحلیل میرود.

زنبورها برای تولید حدود نیم کیلو موم، دو و نیم تا سه و نیم کیلو عسل مصرف میکنند که باعث میشود غدد ترشح موم، قند را به موم تبدیل کرده و از منافذ کوچک به بیرون بفرستند. موم بصورت ورقه های کوچکی روی شکم زنبور دیده میشود.

در اینجا ورقه ها اساسا شفاف هستند و بعد از جویده شدن سفید و مات میشوند. در مرحله جویدن است که ترشحات بزاقی برای نرم کردن موم به آن اضافه میشود که باعث تغییر رنگ آن نیز میشود.

انتقال موم از شکم زنبور عسل به آرواره ها

این که دقیقا چگونه زنبور عسل موم را از شکم خود به آرواره هایش منتقل می کند، سال هاست مانند راز بوده است. در حال حاضر احتمالا یکی از این دو روش درست است.

بیشتر فعالیت های داخل کندو با همکاری گروهی انجام میشود پس اینکه زنبوری بخواهد موم زنبور دیگری را از بدن او جدا کند و بجود دور از تصور نیست.

در روش دیگر یک زنبور به تنهایی از مومی که درست کرده استفاده میکند و این کار را با حرکت دادن یک ورق موم بوسیله یک پای عقبی به پاهای جلویی (چهار پای جلویی) به ترتیب به پاهای جلوتر و در آخر به آرواره ها میرساند و شروع به جویدن میکند و آن را به قسمت های در حال ساخت شان یا قسمت هایی که به ترمیم احتیاج دارند می چسباند.

 

دمای نگهداری موم زنبور عسل:

موم زنبور عسل در دمای خیلی بالا نرم و بسیار انعطاف پذیر میشود (در دمای 65 درجه سانتی گراد آب میشود). به این ترتیب اگر دما خیلی پایین بیاید ترد و شکننده میشود که کار با آن را دشوار می سازد. البته زنبورها دمای کندویشان را حدود 35 درجه نگه میدارند که برای کار با موم کاملا مناسب است.

یک شان عسل ساخته شده با موم زنبورها یک دست آورد موفق مهندسی است. شامل استوانه های شش ضلعی است که به طور طبیعی چسبیده و کنار هم قرار گرفته اند.

ثابت شده که ساخت اتاقک ها به صورت شش ضلعی، مناسب ترین شکل برای استفاده کمترین مقدار موم است که بیشترین میزان عسل در خود نگه میدارد. همچنین ثابت شده که یکی از مستحکم ترین شکل های ممکن با استفاده از حداقل مقدار مواد است.

رنگ موم طبیعی:

رنگ موم سازنده شان ها در ابتدا سفید است و بعد با گذشت زمان و استفاده کم کم تیره میشود. اگر برای پرورش بچه زنبور استفاده شود حتی زودتر تغییر رنگ خواهد داد. رنگ عوض کردن موم عسل میتواند به ترتیب از رنگ های زرد به نارنجی به قرمز رفته و تیره و تیره تر شود تا به سیاه متمایل به قهوه ای برسد.

رنگ موم هیچ ارتباطی با کیفیت آن ندارد، البته بجز جذابیت ظاهری که برای برخی افراد مهم است. در گذشته موم با استفاده از یونیزاسیون، اسید سولفوریک یا هیدروژن پراکسید سفید میشد که این کار منجر به ترکیبات سمی می شود. برای همین سفید کردن موم توسط تولید کننده های معتبر شمع موم عسل و دیگر عَرضه کنندگان موم زنبور عسل دیگر استفاده نمی شود.

کاملا طبیعی:

موم از شانه های عسل می آید، پس ماده ای کاملا طبیعی و مستقیما از دل طبیعت است. زنبورهای عسل با خوردن گرده گل و عسل موم تولید میکند. تقریبا 3?5 کیلو عسل برای تولید نیم کیلو موم لازم است.

ضد باکتری:

مانند عسل، موم نیز خواصی دارد که به حفظ پاکیزگی کمک میکند و آلودگی را کاهش میدهد. این باعث میشود که موم در داروهای پوست، پمادها و… استفاده شود.

ضد قارچ:

موم عسل، ضد قارچ است چون خواصی دارد که از رشد مخمر و قارچ های دیگر جلوگیری میکند.

قابل مصرف برای انسان:

با اینکه مواد مغذی زیادی به بدن شما نمی رساند، سمی نیست و خوردن آن بی خطر است. بنابراین برای ساخت مرطوب کننده لب بسیار مناسب است.

با سوختن بهتر هم میشود:

برخلاف شمع های ساخته شده از موم معمولی، شمع ساخته شده از موم عسل، روشن تر و تمیزتر میسوزد و در حین پاک سازی هوا یون های منفی را نیز دفع میکند.

موم عسل همچنین بدون هیچ ماده شیمیایی اضافه ای هنگام سوختن بوی خیلی خوبی دارد، طبیعتا این بوی خوب از عسل و گرده ای که در شان ها وجود دارد نشات میگیرد.

ضد آب:

موم عسل در طول تاریخ بعنوان درزگیر و عامل عایق بند اشیایی مانند کمربند، چادر و کفش استفاده می شده. با مالیدن موم عسل روی سطحی مثل چرم یا بوم و سپس حرارت دادن آن، موم در بافت آنها نفوذ و از عبور آب از آن جلوگیری میکند.

مرطوب کننده:

بعنوان جزئی از لوسیون ها، پمادها و برق لب، موم عسل به نگه داشتن رطوبت کمک میکند و دفاعی قوی در برابر خشکی پوست، مو یا لب ها است.

سازگار با محیط زیست:

از آنجایی که بصورت مستقیم از زنبورها می آید و سمی نیست، موم کاملا با محیط زیست همخوانی دارد و جز مهمی از دامنه محصولات سازگار با محیط زیست است.

هیچگاه فاسد نمی شود:

موم عسل حاوی ماده محافظی طبیعی و قدرتمند به نام پروپولیس است که از فاسد شدن آن جلوگیری میکند. پروپولیس با مخلوط شدن صمغ درخت و ورقه های موم و گرده توسط زنبورها درست می شود و در تعمیر و استحکام کندو و محافظت از آن با ایجاد حصاری ضد عفونی کننده نقش دارد.

نام پروپولیس واژه ای یونانی به معنای محافظ شهر است. این خواص حفاظتی آنقدر قوی است که موم عسل سالم در مقبره های باستانی نیز یافت شده است.

روش مصرف ژل رویال و نگهداری آن را در این مقاله برای شما توضیح خواهیم داد.

ژل رویال یکی از با ارزش‌ترین محصولات زنبور عسل است، با این که خیلی از مردم هنوز درباره خواص ژل رویال و نحوه نگهداری و طریقه مصرف آن اطلاعات چندانی ندارند.

روش مصرف ژل رویال به صورت خالص:

بهترین روش مصرف ژل رویال از طریق زیر زبان قرار دادن مقدار کمی حدودا 0.6 گرم است. یعنی مقدار معینی ژل رویال را در زیر زبان می گذارند و یا به صورت قطره قطره امولسیونی از آن روی زبان می ریزند که امکان جذب سریع از طریق خون فراهم می شود. در این شکل مصرف باید به وزن شخص توجه کرد. یک میلی گرم ژل رویال برای واحد وزن (کیلوگرم) در روز توصیه می شود، که در صورت بسته بندی به شکل کپسول نیز می توان آن را در روزهای مشخص و در نوع کپسولهای خاص مصرف کرد. بسته بندی های ژل به شکل بسته های 5 و یا 10 گرمی است؛ که برای افراد عادی (باوزن حدود 60 کیلوگرم) باید یک بسته 10 گرمی در 20 روز مصرف گردد. یعنی هر روز مقدار کمی (به اندازه 0.5 گرم – اندازه یک نخود) را در زیر زبان قرار داده شود تا از طریق خون جذب شود. بدین ترتیب حداکثر تاثیر را خواهد داست. با وارد شدن ژل رویال به دستگاه گوارش و جذب از طریق روده ها تاثیر آن کمتر خواهد شد.

 

 

روش مصرف ژل رویال مخلوط با عسل:

در این روش 3 گرم ژل در 125 گرم عسل مخلوط می شود. این عسل حدودا 18 ماه قابل نگهداری است، که هر روز صبح ناشتا یک قاشق مرباخوری از این مخلوط را زیر زبان قرار داده تا با بزاق مخلوط گردد. مصرف هر 125 گرم عسل و ژل باید حدودا 10 روز طول بکشد.

عسل مخلوط با ژل رویال حدود 18 ماه قابل نگهداری است البته به شرطی که آن را در یک قوطی تیره قرار داده و در محیط نسبتاً خنکی نگهداری شود.
برای حفظ خواص وعناصر فعال ژل رویال ، رعایت این اصول برای ذخیره سازی آن ضروری است . اگر بتوانید ژل رویال خالص را از زنبوردار تهیه کنید آن را در فریزر نگهداری کرده و به مصرف برسانید این روش ( نگهداری در فریزر) بهترین روش نگهداری ژل رویال می باشد که خواص آن را تا دوسال حفظ می نماید.

ژل رویال در کرم های صورت و ماسک های پوستی به عنوان ماده محرک و ضد چروک و پیری بسیار بکار می رود و توصیه می شود که دو دوره درمانی درسال، یکی در پاییز و دیگری در بهار هر یک به مدت 20 روز باشد. برای هر دوره یا به صورت خالص در بسته های 10 گرمی و یا مخلوط با عسل که در ظرفهای 125 گرمی عسل مخلوط با ژل باید در این مدت مصرف شود. در مورد مخلوط با عسل بسته به نیاز بدن می توان مقدار ژل آن را تا 9 گرم افزایش داد.