محصول زنبور عسل

خواص عسل برای ورزشکاران تاثیر بر عملکرد آنها

آیا درباره خواص عسل و فواید مصرف عسل برای ورزشکاران اطلاعات دارید؟ زمانی عسل به عنوان کربوهیدراتی ساده در کنار شکر قرار می‌گرفت، کربوهیدرات ساده‌ای که کالری خالی به شمار می‌رفت و باعث واکنش‌های زنجیره‌ای منجر به هیپوگلیسمی می‌شد: کربوهیدرات‌هایی که به سرعت هضم می‌شوند قند خون را به سرعت افزایش می‌دهند، چنین افزایشی در سطح قند خون باعث می‌شود لوزالمعده در تلاش برای بازگرداندن قند خون به سطح عادی، انسولین بیش از اندازه‌ای ترشح کند و قند خون کاهش پیدا کند، اتفاقی که منجر به عملکرد ضعیف، سرگیجه، خستگی یا علائم نامناسب دیگری می‌شود.

ویژگی ها و خواص عسل برای ورزشکاران

تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که شاید عسل کربوهیدرات جایگزین ساده، مؤثر و به‌صرفه‌ای به جای نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های ورزشی باشد.

سه مورد از این تحقیقات توسط ریچارد کریدر از دانشگاه بیلور انجام شده است.

در اولین آزمایش به 71 فرد نفر از افراد شرکت‌کننده در آزمایش، یکی از هفت ژل کربوهیدراتی داده شد. نتیجه‌ی تحقیق این بود که عسل منجر به هیپوگلیسمی نمی‌شود و تنها افزایش ملایمی در قند خون و سطح انسولین ایجاد می‌کند، افزایشی که تقریباً به اندازه‌ی فرآورده‌های کربوهیدراتی تجاری و کمتر از دکستروز/گلوکز یا مالتودکسترین بود. کریدر می‌گوید عسل در واقع مخلوطی از قندهای طبیعی است و به این ترتیب برای هضم آن به زمان بیشتری نسبت به شکر معمولی نیاز داریم. او می‌گوید این تحقیق نشان می‌دهد عسل می‌تواند به عنوان «سوختی عضلانی و تدریجی برای عضلات در حال تمرین استفاده شود.»
دومین تحقیق از 39 مرد و زن تشکیل شده بود که بعد از جلسه‌ی تمرین بدن‌سازی‌شان، نوشیدنی‌های پروتئینی با شیرین‌کننده‌های مختلف دریافت کردند. نوشیدنی شیرین شده با عسل تنها موردی بود که توانست بیش از دو ساعت سطح قند خون را در حالت ثابتی نگاه دارد. کریدر نتیجه گرفت عسل منبع خوبی برای کربوهیدرات و سوخت‌گیری مجدد عضلات بعد از تمرین است .
از همه شگفت‌انگیزتر آزمایش سوم است. 9 دوچرخه‌ سوار رقیب به مدت سه هفته عسل، دکستروز یا دارونمایی بدون کالری دریافت کردند و در شبیه‌ سازی 40 مایلی دوچرخه‌ سواری به رکورد زدن پرداختند. دوچرخه‌ سوارانی که ترکیب عسل یا دکستروز استفاده کرده بودند قدرت و سرعت به مراتب بیشتری نسبت به دیگران داشتند.
کریدر درباره خواص عسل برای ورزشکاران می‌گوید چنین چیزی نشان‌دهنده‌ این است که «عسل می‌تواند ظرفیت ورزشکاران برای تمرینات استقامتی را افزایش دهد.» ادعای کریدر این نیست که عسل جایگزین بهتری برای کربوهیدرات‌های دیگر است اما می‌گوید به همان اندازه خوب است و می‌تواند بسیار ارزان‌تر باشد. او می‌گوید احتمالاً ورزشکاران به عسل بیشتری نسبت به آنچه در بسته‌بندی‌های کوچک رستوران‌ها دریافت می‌کنند نیاز دارند، تقریباً دو قاشق غذاخوری یا 2 الی 3 گرم عسل کافی است.

 

 

استفاده عسل برای ورزشکاران دیابتی

اما استفاده‌های احتمالی عسل برای افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که رژیم‌های غذایی بدون گلوکز دارند نیز برای کریدر جالب است. شاخص گلوکز عسل ، مقداری میانه است. کریدر با اندازه‌گیری‌های خود عدد 43 را برای شاخص عسل ثبت کرد در حالی که شاخص نان سفید 100 است.
سال گذشته تحقیق دیگری در دانشگاه ایلینوی و با بررسی آزمایشگاهی خون نمونه‌های انسانی انجام شد که نشان می‌داد عسل باعث کاهش سرعت اکسایش لیپوپروتئین‌های کم‌ تراکم می‌شود (LDL ها که به کلسترول‌های «بد» نیز معروف‌اند)، این اکسایش فرآیندی است که موجب تصلب شریان‌ها و سخت شدن دیواره‌ سرخرگ‌ ها می‌شود که می‌تواند به حمله یا ایست قلبی بیانجامد.

مصرف عسل برای ورزشکاران:

4 ساعت قبل از تمرین:

4 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

1 ساعت قبل از تمرین: 1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

10 دقیقه قبل از تمرین: 0?5 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

در طی تمرین:

می‌توانید هر یک ساعت 30 الی 60 گرم مصرف کنید

بعد از تمرین:

برای بازیابی مطلوب طی 15 دقیقه با نسبت 3 به 1 عسل خشک‌شده و پروتئین شیر مصرف کنید. ورزشکاران باید 1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن‌ شان مصرف کنند. در 4 الی 6 ساعت بعدی این فرآیند را تکرار کنید.
بعد از فعالیت فیزیکی یا مسابقات باید کربوهیدرات‌ها را همراه با پروتئین مصرف کنید. عسل خشک‌شده همراه با پروتئین شیر تأثیر بیشتری نسبت به پروتئین و گلوکز یا مالتودکسترین دارد. ترکیب 3 به 1 عسل و پروتئین شیر می‌تواند مانع از سوخت پروتئین بعد از تمرین شود.

و در آخر

البته که این تحقیقات ادامه دارند و می‌توانیم عسل و دیگر فرآورده‌های کندو را در نوشیدنی‌های ورزشی بیابیم. اما به عقیده‌ من مقدار عسلی که باید مصرف شود خیلی بیشتر است، اگر قرار باشد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 4 گرم عسل مصرف کنیم برای شخصی به وزن 70 کیلوگرم وعده‌ای 280 گرمی از عسل نیاز است. و البته که چنین مقداری زیاد است. فکر می‌کنم بهتر است عسل را با گرده گل ترکیب کنیم و از خواص هر دویشان بهره ببریم.
اما اگر می‌توانید این حجم از عسل را بخورید و البته اگر این مقدار عسل دارید به پیش بروید و برنده‌ مسابقات شوید.

رنگ عسل اگر روشن باشد، طعم ملایم تری دارد، درحالی که عسل تیره ، دارای طعمی تند و قوی است.

رنگ عسل اولین چیزی است که هنگام خرید عسل طبیعی توجه ما را به خود جلب می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با رویال همراه باشید.

پیش از این که عسل به مایع شیرینی که می شناسیم تبدیل شود، هدف اصلی فرآیند از اینجا شروع می شود که گل ها و گیاهانی هستند که گرده افشانی آنها توسط زنبورها صورت می گیرد. در مقابل این گرده افشانی ، گل ها برای زنبورها شهد تولید می کنند.
شهد گل ها معمولا بیشتر از قند تشکیل شده که زنبورها با استفاده از این قند ها و همراه برخی مواد جزئی دیگر مربوط به هم، عسل تولید می کنند.

رنگ ، طعم و حتی بوی عسل می تواند بسته به نوع و محل استخراج شهد ، بسیار متفاوت باشد. به علاوه ، آب و هوا نیز می تواند در نتایج نهایی تاثیر بگذارد. در واقع حتی اگر یک گل هر سال در یک زمان و در همان مکان دوباره شکوفه داده و شهد تولید کند، شهد آن ممکن است با دفعه قبل کمی متفاوت باشد.

رنگ عسل به گیاه یا گیاهانی که زنبورها از آن شهد جمع می کنند و مواد معدنی و یک سری مولفه های دیگر بستگی دارد.
وقتی زنبورها فقط از یک جا شهد جمع آوری کنند، به آن عسل تک گل ( مونوفلورال ) می گوییم، مثل عسل آویشن ، عسل کتیرا ، عسل مرکبات .
عسلی که شهد آن از مکان های مختلف و گل های مختلف تهیه شده باشد نیز عسل چند گیاه ( پُلی فلورال ) می نامیم. عسل چهل گیاه یا عسل کوهستان عسلی سبک و کم رنگ است که بسیار رایج می باشد.

 

 

بهترین رنگ عسل ، کدام است؟

بر خلاف باور عموم مردم، نمی توان از رنگ عسل به طبیعی بودن یا نبودن آن پی برد. بسیاری از مردم تیره بودن را نشان کیفیت می دانند، اما عسل تیره نیز امکان دارد غیر طبیعی باشد و با حرارت دادن تیره شده باشد.
در واقع چیزی به عنوان بهترین رنگ عسل وجود ندارد زیرا رنگ عسل می تواند روشن ، تیره ، یا بین این دو باشد. همان طور که قبلا مشخص کردیم هرچه عسل تیره تر باشد طعم آن شدید تر و قابل تشخیص تر خواهد بود اما نباید این طور فکر کنید که بهترین رنگ عسل ، تیره است و عسل های تیره بر عسل های روشن برتری دارند.

عسل روشن ، مثل عسل یونجه ، برای شیرین کردن چای یا غلات صبحانه مناسب است درحالی که عسل تیره رنگی همچون عسل شوید برای بلغور جو و نان های مختلف بهتر است. کاربرد عسل تیره با شکر قهوه ای چندان متفاوت نیست.

رنگ ما بین تیره و روشن ، کهربایی است، که می تواند از گل هایی چون گل گندم زرد ، مریم گلی ، یا گون بدست آید.

سلیقه افراد در انتخاب رنگ تیره یا روشن عموما به محل زندگی آنها بستگی دارد. مثلا مردم آمریکا عسل های کمرنگ تر و شفاف تر را ترجیح می دهند، درحالی که اروپایی ها بیشتر به طعم های شدید تر و پیچیده تر عسل های تیره تمایل دارند.

لازم به ذکر است، با این که به طور کلی رنگ روشن تر به معنی طعم ملایم تر است، اما استثناهایی هم وجود دارد. بعضی از عسل های دارای طعم خاص و شدید ، مثل عسل شکوفه درخت نمدار رنگ روشنی دارند. درحالی که عسل خوش طعم و ملایمی چون عسل درخت لاله ( گونه ) می تواند خیلی هم تیره رنگ باشد.

توصیه ما این است که به دنبال بهترین رنگ عسل نباشید زیرا رنگ عسل نمی تواند تعیین کننده کیفیت آن باشد و با حرارت و یا با گذشت زمان در انبار ، رنگ عسل می تواند از روشن به تیره تغییر کند.

عسل تیره و عسل روشن

با این که رنگ عسل جزء اصول سیستم USDA نیست، بسیاری از عرضه کنندگان و مصرف کنندگان عسل به آن علاقه منداند. البته رنگ عسل توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا به هفت رنگ اصلی تقسیم می شود که عبارتند از کهربایی تیره ، کهربایی ، کهربایی روشن ، کهربایی خیلی روشن ، سفید ، سفید روشن ، سفید آبکی دامنه این رنگ ها در شکل زیر آمده است :

 

 

عسل تیره در عین حالی که طعم شدید تر و غنی تری دارد، حاوی مواد مغذی مانند ویتامین ها ، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های بیشتری هم می باشد. دانشمندان دانشگاه ایلینوی ، گندم سیاه ایالت ایلینوی را با مریم گلی ایالت کالیفرنیا مقایسه کردند و متوجه شدند گندم سیاه بیست برابر بیشتر از مریم گلی آنتی اکسیدان دارد.

با این حال رنگ عسل با گذشت زمان و در معرض حرارت قرار گرفتن نیز عوض می شود. عسلی که در دمای بالاتر نگهداری شود تیره تر می شود. عسلی که در انبار نگهداری می شود ممکن است که پس از مدتی شکرک بزند و بعد میزان تیرگی آن به اندازه کریستال های شکرک بستگی خواهد داشت.

کریستال های شکرک ریز تر رنگ روشن تری دارند و به همین خاطر است که عسل خامه ای ( عسلی که تمام آن حالت شکرک دارد ) بیشتر ظاهری مات و رنگ روشن مایل به زرد کمرنگ یا سفید دارد.

آیا از عسل طبیعی می توان به عنوان ماده افزودنی جهت تغییر رنگ استفاده کرد؟

در بعضی مواد غذایی از عسل طبیعی استفاده می کنند ، در بعضی بیسکویت ها با استفاده از عسل تیره ، رنگ بیسکویت ها را مقداری تیره می کنند و در بعضی نوشیدنی ها و شربت ها با کمک عسل ، رنگ طلایی خاصی تولید می کنند ، در ضمن با استفاده از عسل در صنایع غذایی می توان به افزایش سلامت در جامعه کمک زیادی کرد.

رنگ عسل را چگونه اندازه می گیرند؟

رنگ عسل در مقیاسی به نام مقیاس Pfund درجه بندی می شود. Pfund ابزاری است که از آن در صنعت عسل استفاده می شود. این ابزار ، مقایسه رنگ عسل در رنج های مختلف را فراهم می کند. این کار بوسیله ریختن عسل در محفظه مشخص شده صورت می گیرد.

روش دیگری برای تشخیص رنگ عسل ، استفاده از دستگاه مقایسه بصری ( مارک Lovibond ) است. در این روش یک پرتو نور به عسل تابانده و رنگ آن با یک نمونه رنگی استاندارد مقایسه می شود.

درمان تبخال با عسل خام

درمان تبخال با عسل خام بسیار مؤثرتر از پماد آسیکلوویر است. اکثر پزشکان اغلب پماد آسیکلوویر یا سایر داروهای موضعی را برای درمان تبخال تجویز میکنند. این دارو سریع تر از هر درمان دیگر و با عوارض جانبی کمتر، جواب میدهد.
عسل به مدت طولانی به عنوان بهترین التیام دهنده زخم و از بین برنده عفونت معرفی میشد. زمانی که یک محقق برای درمان تبخال، برای یک بیمار از آسیکلوویر و برای بیمار دیگر از عسل استفاده کرد، زمان کلی بهبود بوسیله عسل، برای زخم های روی لب 43% و برای زخم های ناحیه تناسلی 59 درصد بهتر از آسیکلوویر بود.

طبق اظهارات سایت Nutrition and Healing:

«هیچ یکی از داوطلبین عوارض جانبی استفاده مکرر از عسل را تجربه نکردند، اگرچه خارش موضعی در سه نفر از بیمارانی که از آسیکلوویر استفاده میکردند گسترش یافت.»

دکتر مرکولا میگوید:

تبخال را میتوان به دو دسته عفونت تقسیم کرد:

تبخال ساده (دهان و/یا تبخال آلت تناسلی)
زونا (به نام شینگلز نیز شناخته میشود؛ نوعی عفونت عصبی ناشی از فعالسازی مجدد ویروس آبله مرغان)
در این مورد، نوع تبخال مورد بررسی از نوع تناسلی تبخال ساده است. در حالی که تبخال ناحیه تناسلی میتواند به شدت دردناک و درمان آن دشوار باشد، این مقاله، نمونه ای عالی برای نشان دادن ظرفیت طبیعت جهت ارائه راه حل برای هر نوع بیماری جسمی است.

درمان تبخال با عسل خام

16 فرد بالغ با سابقه عود مجدد تبخال لب و ناحیه تناسلی، در طی یکی از دفعات ابتلا از عسل و برای نوبت بعد از متداول ترین داروی ضد ویروس تجویز شده توسط پزشکان، یعنی پماد آسیکلوویر، استفاده کردند. (شایان ذکر است که نه عسل و نه آسیکلوویر قادر نیستند تبخال تناسلی را بطور قطع درمان کنند. آن ها تنها علائم مربوط به آن را درمان میکنند.)
جالب توجه است که عسل نتایج درمانی بسیار بهتری را ارائه داد.
برای تبخال لب، میانگین زمان بهبودی 43% و برای تبخال ناحیه تناسلی 59% بهتر از آسیکلوویر بود.

درمان تبخال با عسل طبیعی

هنگام استفاده از عسل، درد و ترک پوست نیز در مقایسه با دارو، کاهش چشمگیری داشت. دو مورد مبتلا به تبخال لب و یک مورد مبتلا به تبخال تناسلی، بوسیله درمان عسل به طور کامل بهبود یافتند، در حالی که هیچ یکی از آنها در زمان استفاده از آسیکلوویر بهبودی حاصل نکردند.

بهترین روش استفاده از عسل برای درمان تبخال این است که ابتدا مطمئن شوید که عسل خام در اختیار دارید، زیرا عسل خام بهتر از عسل فرآوری شده معمولی جواب میدهد. ترجیح من برای درمان تبخال با عسل ، عسل مانوکا یا عسل یونجه میباشد. مطمئن شوید که عسلی که در اختیار دارید، نیمه مایع باشد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که کمی عسل را بطور مستقیم بر روی زخم باز استفاده نمایید. این کار را حداقل 4 بار در روز انجام دهید، اما به دلیل اینکه هدف از این کار، شستشوی زخم بوسیله عسل است، انجام این کار به دفعات بیشتر از 4 بار نتایج بهتری ارائه خواهد داد.

مطالعه ویتامین های عسل طبیعی

از لحاظ عوارض جانبی، استفاده از آسیکلوویر در سه نفر از افراد مورد آزمایش، باعث گسترش خارش موضعی شد، در حالی که هیچ گونه عوارض جانبی حتی در زمان استفاده چندباره از عسل مشاهده نگردید.
محققان نتیجه گرفتند که «استفاده موضعی از عسل در رفع نشانه و علائم زخم های برگشت پذیر ناشی از تبخال لب و ناحیه تناسلی، امن تر و موثرتر است.»

موارد مهم در درمان تبخال با عسل

عسل، که تا قرن 20 و زمان کشف و مورد توجه قرار گرفتن پنی سیلین، یکی از درمان های مرسوم برای عفونت بود، اخیراً در حال ورود مجدد به دنیای پزشکی است، اما لازم است بدانید که تمام عسل ها از نظر ارزش درمانی، با یکدیگر برابر نیستند.
برخی انواع عسل را نباید بر روی زخم یا جراحت باز استفاده نمود و فعالیت ضد باکتریایی در برخی عسل ها صد برابر قوی تر از سایر انواع آن است.
عسل های فرآوری و تصفیه شده که معمولاً در فروشگاه ها یافت میشوند، جهت استفاده در موارد مربوط به مراقبت از پوست مناسب نیستند. در واقع، یک عسل محلی درجه یک در منطقه شما، ممکن است حتی عفونت را افزایش دهد.
همچنین این نوع عسل، مزایای استفاده از عسل خام را به شما ارائه نخواهد داد.

 

 

درمان سریع تبخال با عسل

عسل باکیفیت، چندین مزیت در رابطه با مراقبت موضعی از زخم فراهم می آورد که برخی از موفقیت های آن به عنوان درمان زخم های تبخال را میتوان بصورت زیر بیان کرد:

• مایعات درون زخم شما را جمع میکند.
• مقدار بالای قند در عسل، مانع از رشد میکروارگانیزم ها میشود.
• زنبورهای کارگر آنزیمی را به درون شهد ترشح میکنند (اکسیداز گلوکز) که در زمان تماس عسل با زخم شما، سطوح پایینی از پراکسید هیدروژن را آزاد میکند.

آزمایشهای بالینی مشخص نمودند که عسل مانوکا، ساخته شده از گرده های جمع آوری شده از بوته مانوکا (یک گیاه دارویی)، میتواند بیش از 250 گونه باکتریهای بالینی از جمله گونه های مقاوم زیر را از بین ببرد:

MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم در برابر متی سیلین)
MSSA (استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین)
VRE (انتروکوک مقاوم در برابر وانکومایسین)
هلیکوباکتر پیلوری (که میتواند موجب زخم های شکمی شود)
با افزایش تهدید عفونت های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها و استفاده بیش از حد از داروها، بازگشت به استفاده از عسل به عنوان نوعی درمان چند کاره و طبیعی، قطعاً روش جایگزین خوبی خواهد بود.

سایر درمان های طبیعی برای عفونت های ناشی از تبخال

علاوه بر عسل، موارد زیر داروهای دیگری هستند که در درمان عفونت های تبخال موثر شناخته شده اند:

لیسین (یکی از آمینو اسیدهای پایه)
ویتامین ث
آلوئه ورا
بادرنجبویه یا وارنگ بو (با نام علمی Melissa officinalis)
رسوراترول (یک آنتی اکسیدان بسیار قوی بدست آمده از دانه انگور)
سیر
لاکتوفرین (یک پروتئین ضدباکتریایی قوی که در آغوز (شیرماک) یافت میشود)

عسل برای درمان تبخال

علاوه بر این داروهای طبیعی، که طبق تجربه من، بسیار کارآمد هستند، دو شیوه درمانی مفید دیگر عبارتند از:

فرمول هومیوپاتی تبخال ساده: این فرمولهای هومیوپاتی بسیار موثر هستند. همچنین این فرمولها غیرسمی هستند، بنابراین بسیار امن بوده و تقریباً هیچ عوارض جانبی ندارند.
شیوه آزادی احساسی (EFT): این روش نوعی طب سوزنی روانی بدون استفاده از سوزن است. شما میتوانید با زدن ضربه های آرام به مریدین های مختلف (نقاط حساس و مخصوص طب سوزنی)، سابقه احساسی که باعث ضعف در سیستم ایمنی بدن شما شده است را با استفاده از انرژی، رفع کنید، که این کار باعث متوقف شدن روند عفونت می شود. به محض اینکه به ریشه عاطفی دست یافتید، سیستم ایمنی شما به همراه تعدادی از ژن هایی که به رفع مشکل و بهبود وضعیت فیزیکی شما کمک میکنند، دوباره فعال خواهد شد.
آخرین نکته که اهمیت آن کمتر از موارد پیشین نیست، این است که شواهدی وجود دارند مبنی بر این که دوزهای بالای ویتامین دی میتوانند به درمان عفونت تبخال کمک کنند، اگرچه بنده تجربه شخصی در مورد این شیوه درمان ندارم. اما بر طبق گزارشات، موفقیت های زیادی در مورد افرادی که به مدت سه روز از دوز روزانه 50,000 واحد استفاده کرده اند، کسب شده است.این دوز دارویی زمانی موثر خواهد بود که شما ویتامین دی را بطور منظم دریافته نکرده باشید یا به ندرت در مقابل نور آفتاب قرار بگیرید.

در صورتی که سطح ویتامین دی خود را اندازه گرفته اید و میزان آن در بدن شما، درون بازه درمانی قرار داشته باشد، نیابد از این شیوه درمان استفاده نمایید، زیرا ممکن است ویتامین دی بیش از حد نیاز در بدن شما تشکیل شود. اگرچه، اگر سطح ویتامین دی مطلوبی داشتید، به احتمال زیاد از همان ابتدا به این عفونت مبتلا نمی­ شدید.
میدانیم که ویتامین دی برای رفع آنفلوانزا، سرفه و سرماخوردگی مفید است و به نظر میرسد که برای اکثر عفونت های ویروسی معمول، حتی عفونت هایی نظیر تبخال، نیز سودمند باشد.

خواص معجزه آسای ترب سفید

از خواص و فواید بی نظیر ترب سفید آگاه هستید؟ آیا می دانید ترب سفید برای پوست و مو و درمان بیماری ها بسیار مفید است؟ در ادامه با تمام خواص و فواید ترب سفید آشنا می شوید.

خواص و فواید ترب سفید برای زیبایی و سلامت بدن

ترب سفید اولین بار سال ها پیش در چین کشت شد و به آرامی راه خود را به بخش‌های دیگر جهان هموار کرد. در حقیقت، در زمان های گذشته، طیف گسترده ای از منافع که ترب بسیار مورد توجه مصر و یونان بود.وضعیت آن ها آنقدر بالا بود که در یونان، کپی طلا از ترب ساخته شد.

چنانچه در ادامه و در این بخش از سلامت نمناک به طور کامل توضیح خواهیم داد ترب سفید فواید و خواص قابل توجهی دارد ؛ ترب سفید غنی از ویتامین ، اسید فولیک، و آنتوسیانین ها هستند و به عنوان عوامل موثر در مبارزه با سرطان شناخته می شوند. ویتامین های موجود در ترب می توانند اختلالات پوستی را درمان کنند. نه تنها به بهبود عملکرد مثانه و کیسه صفرا کمک می کند، بلکه به انواع کارکردهای حیاتی دیگری هم مرتبط است. که ما چیزهای بیشتری در این مورد داریم.

فواید و خواص سلامتی ترب سفید:

1. تامین کننده فیبر رژیمی :

آن ها غنی از فیبر رژیمی هستند. این درصد بالا به بهبود توانایی بدن برای هضم غذا کمک می کند و همچنین متابولیسم را با سرعت درست حفظ می کند. هم چنین محتوای فیبرش به مقداری است که شما در روز نیاز دارید، اضافه می کند و باعث می شود که احساس سیری برای مدت زمان بیشتری داشته باشید.

2.ترب سفید سرشار از آنتی اکسیدان:

ترب سفید حاوی آنتی اکسیدان هایی است که در مرکبات و سبزیجات یافت می شود. این آنتی اکسیدان ها از بدن در مقابل واکنش های اکسیداسیون و محصولات جانبی که ممکن است سرطانی باشند و یا بدن را مستعد بیماری کنند، محافظت می کنند.

3. ترب سفید غنی از ویتامین است:

ویتامین های A، C و K که در ترب وجود دارند، به جلوگیری از اختلالات پوستی تا حد زیادی کمک می کنند. مصرف ترب همچنین منجر به تولید بهتر و ترمیم سلول ها می شود.

4. ترب سفید غنی از آهن است:

آهن موجود در ترب اثرات مثبتی بر روی خون و در نتیجه بر عملکرد کلی قلب دارد. آهن به حفظ سلول های سالم، پوست، مو و ناخن ها کمک می کند. مصرف مواد مغذی غنی از آهن به صورت روزانه ظاهر عمومی را بهبود می بخشد.

5. تقویت متابولیسم با ترب :

آیا پختن مرغ دیشب به شما خسارتی را وارد کرده است؟ سعی کنید آن را با ترب رفع کنید. مصرف ترب سفید فرآیند متابولیسم بدن را افزایش می دهد که به نوبه خود به کارکردهای داخلی کمک می کند تا عملکرد بهتری داشته باشند.

6. کمک ترب به کاهش وزن:

به این فکرمی کنید که ترب سفید چگونه به کاهش وزن کمک می کند؟ خوب، مقدار زیاد آب در ترب و حضور کربوهیدرات های غیرقابل هضم، آن ها را سودمند می سازد. مصرف ترب به جلوگیری از دریافت کالری اضافی و انباشت چربی کمک می کند.

8. سلامت قلبی با ترب :

ترب سفید مانند بسیاری از سبزیجات دیگر، جذب کلسترول را با علامت دادن به خون و قلب برای جلوگیری از هر گونه بیماری قلبی، کاهش می دهد.

9.ترب حاوی مواد معدنی ضروری است:

بسیاری از مواد معدنی نظیر پتاسیم، آهن، سدیم و کلسیم در ترب یافت می شوند و نقش مهمی در متابولیسم بدن ایفا می کنند.آن ها به عنوان حامل اکسیژن و مواد مغذی عمل می کنند و قند خون را کنترل می نمایند.

10.ترب حاوی ویژگی های ضدمیکروبی و ضدباکتریایی:

ریشه هایش خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی دارند که به ما در درمان بسیاری از بیماری ها کمک می کنند.

11. سلامت کبد با ترب :

ترب سفید برای کبد و معده بسیار خوب هستند. آن ها عوامل سم زدایی قوی هستند و به تصفیه خون و ریشه کنی مواد زائد و سموم کمک می کنند.

12. درمان زردی با ترب سفید:

به درمان زردی کمک می کنند، چون بیلیروبین را حذف و سطح تولیدش را تثبیت می کنند.

13. ترب سفید برای مقابله با تنش و استرس و فشار خون بالا:

اختلالات سبک زندگی در میان این نسل وجود دارد. عادات غذایی نادرست، عدم فعالیت و ساعت های طولانی کار مقصرش هستند!ترب سفید با محتوای بالای پتاسیم، درمان خانگی خوبی برای فشار خون بالا است.

14. کنترل دیابت با ترب سفید :

مطالعه ای که اخیرا انجام شد ثابت کرد که ترب برای بیماران دیابتی مفید است. ریشه هایش دارای قابلیت ها و توانایی های بالقوه ای هستند.علاوه بر این, آن ها تاثیرات جانبی و ناچیزی دارند; ترب همچنین سطح قند خون را متعادل می کند.

15. تقویت سیستم ایمنی با ترب سفید:

ترب سفید شامل آنتی اکسیدان های فراوانی است. این آنتی اکسیدان ها به مبارزه با رادیکال های آزاد و آسیب سلولی کمک می کنند. در واقع, ریشه ترب به جلوگیری از تشکیل و تجمع سموم در بدن کمک می کند.

16. ترب سفید برای کمک به سم زدایی:

ترب یک مسهل طبیعی است و به طور موثر باعث سم زدایی بدن با حذف محصولات زائد از طریق روده و کلیه ها می شود. همچنین با ترغیب تولید صفرا به هضم غذا کمک می کند.

17. کمک ترب سفید به عملکرد دستگاه تنفسی:

ترب سفید در حل خلط و مخاط موثر است و در نتیجه به عملکرد مناسب سیستم تنفسی کمک می کند.با عفونت های ویروسی مبارزه می کند و می تواند از بیماری هایی مثل آنفولانزا, برونشیت و آسم جلوگیری کند.

18. ترب سفید برای ریشه کن کردن قارچ:

عصاره ترب شامل آنزیم هایی مثل آمیلاز, استراز و غیره است که در ریشه کن کردن قارچی به نام کاندیدا مفید هستند. زمانی که این قارچ از بین برود, بدن در برابر انواعی از بیماری ها ایمن می شود که یکی از آن ها فیبرومیالژیا است.

19.ترب سفید برای پیش گیری از سرطان :

آب ترب حاوی ویتامین c و اسید فولیک است که به جلوگیری از رشد سلول های سرطانی کمک می کند.در واقع, آب ترب به درمان سرطان کولون, سرطان کلیه, سرطان معده و سرطان در روده کمک می کند.

20. ترب سفید برای درمان مشکلات تیروئیدی:

آب ترب حاوی سولفور و رافانین است که به نوبه خود به متعادل کردن هورمون های تیروییدی کمک می کند. در عین حال به افزایش نرخ متابولیسم به روش سالم کمک می کند.

23.ترب سفید برای خنک سازی سیستم بدن:

خواص سم زدایی آب ترب, درد را تسکین می دهد و سیستم گوارشی و ادراری را تسکین می دهد. بنابراین, نوشیدن آب ترب به درمان پیل کمک می کند.
ترب سفید به صورت طبیعی خنک کننده نامیده می شوند. طعم تلخ ترب به شدت در کاهش حرارت اضافی بدنموثر است. در علم پزشکی شرقی, استفاده از ترب سفید برای حفاظت بدن از اثر گرما در طول فصل داغ توصیه می شود.

24. ترب سفید دارای میزان بالای آب است:

ترب سفید حاوی آب زیادی است و حاوی مقدار زیادی روی, فسفر و ویتامین c که برای تغذیه بافت های شما مناسب است.میزان آب زیادش بدن شما را مرطوب نگه می دارد، حتی در یک روز طولانی و گرم.

25.ترب سفید برای درمان نیش حشرات:

ترب سفید برای مسایلی مانند گزش حشرات و نیش زنبور, درمانی عالی است، چون به کاهش درد از ناحیه متاثر کمک می کند و همچنین خواص ضد التهابی دارد که به خاطر آن, تورم ناشی از نیش یا گاز را کاهش می دهد.

26. سلامت استخوان با ترب سفید:

دانه های ترب می توانند باعث شکل گیری و تقویت استخوان ها شوند. دانه های آن حاوی مقدار زیادی کلسیم است. کلسیم برای تشکیل استخوان ها بسیار مهم است.
خوب, همه اینها درباره مزایای خوردن ترب بود.
بیایید به بخش بعدی برویم تا بدانیم آن ها چطور می توانند به بهبود پوست شما کمک کنند!

فواید پوستی ترب سفید:

پوست صاف و شفاف با روش ترب. ببینید خواص ریشه ترب برای پوست چیست:

27.ترب سفید آبرسانی پوست را فراهم می کند:

ترب میزان آب خوبی دارد. این باعث حفظ آب و رطوبت بدن شما می شود که منجر به داشتن پوستی سالم می شود و با پوست خشک و پوسته شده مبارزه می کند.

28.ترب سفید به جلوگیری از بیماری های پوستی کمک می کند:

ترب سفید شامل ویتامین C و آنتی اکسیدان هایی است که باعث می شود آن ها در پیش گیری از بیماری های پوستی و التهاب موثر باشند. مصرف منظم ترب در رژیم غذایی شما به داشتن پوستی سالم و درخشان منجر می شود.

29. طراوت فوری :

ویتامین C، فسفر و روی موجود در ترب به همراه محتوای آب آن، به حفظ طراوت پوست شما برای مدت طولانی کمک می کند.

30. ترب سفید پاک کننده پوست است:

مقدار فیبر بالایی که در ترب یافت می شود، به شما کمک می کند تا از شر تمام سموم مضر موجود در بدنتان خلاص شوید. این به نوبه خود منجر به داشتن پوست شفاف می شود.

31. ترب سفید به عنوان یک پاک کننده طبیعی کار می کند:

ترب سفید خام له شده را می توانید به طور روزانه روی پوست خودبزنید. این به عنوان یک پاک کننده طبیعی خوب و یک پک و ماسک صورت موثر نیز عمل می کند.

32. ترب سفید با اختلالات پوست مبارزه می کند:

ترب سفید خواص ضد عفونی کننده بسیار زیادی دارند. به مبارزه با اختلالات پوستی کمک می کند. می توانند گزش حشرات را نیز درمان کند

فواید ترب سفید برای مو:

حتی ترب سفید در رژیم غذایی شما می تواند باعث شود که موهای سالمی داشته باشید.

33. ترب سفید برای مبارزه با ریزش مو:

اعتقاد بر این است که مصرف منظم ترب به مبارزه با مشکلات ریزشی مو کمک خواهد کرد. در حقیقت آب ترب سیاه، هنگامی که به طور روزانه استفاده می شود، رشد مو را تحریک می کند. ریشه موی شما را از درون تقویت می کند و مانع از ریزش مو می شود.

 34 – ترب سفید برای از بین بردن شوره:

ترب سفید می تواند با مشکلات شوره سر مبارزه کند. دقت کنید که چه میزان ترب در رژیم غذایی روزانه خود دارید، چه به شکل سالاد و چه غذای اصلی. پوست سر خود را با عصاره ترب بپوشانید و سرتان را با یک حوله بپوشانید. پس از یک ساعت، آن را کاملا بشویید.

35.آب ترب سفید برای داشتن موهایی براق:

ثابت شده است که آب ترب درخشش را به موهای شما می دهد. همیشه برای بهترین نتیجه از عصاره ترب تازه استفاده کنید.

36. ترب سفید برای داشتن موهایی سالم:

آهن موجود در ترب برای حفظ موی سالم ضروری است. به بهبود بافت کلی و سلامت موی شما کمک می کند.

37. ترب سفید برای ریشه های مو و پوست سر قوی تر:

آب موجود در ترب، بدن شما را مرطوب نگه می دارد. همچنین اثرات خنک کنندگی بر روی بدن شما دارد. مصرف منظم ترب، ریشه های موی شما را قوی تر می کند و پوست سرتان سالم تر نگه می دارد.

آب ترب و دستورالعمل های زیبایی:

بدیهی است که آب ترب فواید سلامتی و زیبایی دارد ؛ در این بخش از سلامت نمناک به برخی از ساده ترین دستور العمل های زیبایی که شامل استفاده از آب ترب برای پوست و موی سالم هستند، اشاره شده است؛

1. درمان آب ترب برای ریزش مو:

ترب تازه را پوست بکنید و رنده کنید و بعد آبش را بگیرید. تفاله اش را روی پوست سرتان بمالید و بگذارید 30 دقیقه بماند. صبح روز بعد هم بشورید. هر روز این کار را بکنید تا شوره و ریزش مویتان را درمان کنید.

2. تونر آب ترب و روغن زیتون:

آب تازه ترب و روغن زیتون را با هم مخلوط کرده و با حرکات دایره ای برای درمان خشکی و ترک های پوستیتان، به پوست خود بمالید.

3. ماسک صورت آب ترب:

اب ترب را با ماست تازه و عسل مخلوط کنید و چند قطره روغن ترنج اضافه کنید. از این ماسک برای داشتن پوست درخشان استفاده کنید.

4. اسکراب آب ترب سفید و بلغور جو:

آب ترب سفید را با پودر بلغور جو و سفیده تخم مرغ مخلوط کنید. از آن به عنوان یک اسکراب پوست طبیعی استفاده کنید.

5. آب ترب سفید برای خال و لک و جوش:

برای درمان خال، جوش و لک و جوش های سر سیاه، برای مدت بیست دقیقه آب تازه ترب را بر روی پوست خود بزنید.

چگونه می توان ترب های سفید را انتخاب کرد:

ترب سفید طعم و مزه متفاوتی را به هر غذایی می دهد ؛ در اینجا چند نکته برای کمک به شما در خرید ترب خوب وجود دارد.

همیشه به دنبال ترب سایز متوسط باشید.

سبزیجات باید سفت باشند.

به ریشه ها نگاه کنید. آن‌ها باید ترد باشند. ریشه‌های نرم به این معنی هستند که قدیمی می‌باشند و از زمان برداشتشان خیلی گذشته است.

برگ‌های تربچه باید سبز روشن باشند.

برگ‌هایش باید عاری از لکه ها و موج و توده باشند.

ریشه نباید بزرگ تر از اندازه معمول باشد.

پوستش باید صاف و نرم باشد.

چگونه ترب سفید را نگه داریم:

به محض اینکه از بازار ترب را خریدید، حتما آن را از تمام سبزیجات در بسته خود جدا کنید.

از برس محکم برای گرفتن گرد و خاک پوستش استفاده کنید.

آن را به طور کامل زیر آب سرد آبکشی کنید.

یک کیسه پلاستیکی را بردارید و کفش را با چند دستمال کاغذی بپوشانید.

چند تا تربچه به هم قرار دهید.

حالا یک لایه دیگر از دستمال کاغذی ها را بگذارید و باز تربچه رویش بگذاربد.

قبل از بستن بسته، هوای اضافی را از کیسه خارج کنید.

این نکته های بالا باعث می شوند ترب های شما بیش از یک هفته بمانند.

چند روش برای لذت بردن از ترب سفید در بشقاب‌های غذاییتان:

ترب سفید تازه را بشویید و برش دهید. حالا کمی نمک به آن بزنید و آن را خام بخورید.

حتی می توانید مقداری کره نیز به آن اضافه کنید.

برای خودتان یک نان برشته کنید و به آن کره بزنید. حالا برش های نازک ترب سفید را روی آن بگذارید و در زمان میان وعده با چای بخورید.

روغن زیتون را حرارت دهید و تکه های ضخیم ترب را سرخ کنید.

کمی نمک دریایی بپاشید و از خوردن آن ها لذت ببرید. همچنین می توانید ترب سفید را با روغن زیتون گریل کنید و نمک دریایی اضافه کنید.

اگر شما می توانید خیار و پیاز را مزه دار کنید و شور کنید، چرا ترب را انجام ندهید؟

ترب شور همراه با پیاز قرمز را می توان برای ساندویچ استفاده کرد.

از آن برای چاشنی استفاده کنید و به عنوان یک دیپ برای کراکر و سبزیجات دیگر استفاده کنید.

از آن در سوپ لذت ببرید.

از برگ های ترب در سالاد، خوراک، سوپ کاری، سوپ استفاده کنید.

عسل اسطوخودوس و خواص آن برای بدن

 

اگر به دنبال عسلی هستید که دارای فواید زیادی برای سلامتی شما باشد، باید عسل اسطوخودوس را مدنظر قرار دهید. نام اسطوخودوس (Lavender) احتمالاً از اسم گیاهی آن یعنی Lavandula یا ریشه لغت فرانسوی Lavande گرفته شده است. کتاب فرهنگ لغت کالینز، تنها شکل گیاه «اسطوخودوس» (Lavender) را به عنوان «هرگونه بوته چهارفصل یا گیاه دارویی از سرده Lavandula، بخصوص Lavandula vera که به دلیل گل‌های ارغوانی یا آبی رنگ خود و به عنوان منبع روغن معطر (روغن اسطوخودوس) کشت می‌شود» معرفی می‌کند.

گیاه اسطوخودوس

مردم محصولات اسطوخودوس را به دلیل گونه‌های فراوان سرده Lavandula (39 گونه شناخته شده تاکنون) فقط بصورت روغن اسطوخودوس می‌شناسند. این گیاه متعلق به خانواده نعناع، یعنی نعناعیان، می‌باشد.

گونه‌های معروف اسطوخودوس عبارت اند از:

• نام لاواندین یا لاوند فرانسوی که برای L. x intermadia استفاده می‌شود.
• نام اسطوخودوس انگلیسی یا اسطوخودوس اصلی برای گونه L. anguistifolia استفاده می‌شود.
• نام اسطوخودوس اسپانیایی برای گونه‌های L. lanata یا L. dentata استفاده می‌شود.
• نام اسطوخودوس تیری برای گونه L. latifolia استفاده می‌شود.

منشأ:
خاستگاه گیاه اسطوخودوس ایران و جزایر قناری اسپانیا است، اما امروزه در بسیاری از کشورها نظیر تاسمانی، اسپانیا، هندوستان، عربستان، ایتالیا، انگلستان، چین، یوگسلاوی، بلغارستان، آمریکای شمالی، استرالیا و نیوزیلند و البته جنوب فرانسه که عسل اسطوخودوس سنتی در آنجا تولید می‌شود و قیمت بسیار بالایی نیز دارد، رشد می‌کند.

ریشه‌شناسی:
تصور می‌شود که نام Lavender (اسطوخودوس) از لغت فرانسوی قدیمی Lavandre گرفته شده باشد، هرچند برخی می‌گویند که از لغت لاتین Lavare (به معنی شستن) یا از لغت لاتین Livere (به معنی «آبی رنگ» گرفته شده است.

انواع عسل اسطوخودوس در بازار
زمانی که به عسل اسطوخودوس اشاره می‌کنیم، از لغاتی مانند اعلاء، ممتاز، خارق‌العاده، تجملی و خوش طعم و دلپذیرترین نوع عسل نیز برای توصیف آن استفاده می‌کنند. اما باید دقت کنیم که دو نوع عسل اسطوخودوس در بازار موجود هستند.

1. عسل اسطوخودوس واقعی: اصل خالص تولید شده از شهد گل‌های اسطوخودوس.

2. عسل طعم‌ دار: این نوع عسل همیشه بوسیله برچسب مشخص نمی‌شود و اغلب نمی‌توانیم این نوع عسل را از عسل اسطوخودوس خالص تشخیص دهیم. این عسل از عسل حرارت دیده ساخته می‌شود که گیاه اسطوخودوس نیز به آن اضافه شده است. طعم گل درون عسل ترکیب می‌شود و سپس عسل را جهت حذف گل، از صافی عبور می‌دهند. عسل‌های اسطوخودوس ارزان موجود در بازار، قطعاً از همین نوع عسل‌های طعم‌ دار هستند.

عسل تک‌گل لاواندولا از گونه‌های زیر تولید می‌شود:
L. x intermedia Emeric، ex Loiselieur، یک گونه ترکیبی بین دو گونه دیگر آنگوستیفولیا و لاتیفولیا. این گونه بطور ویژه جهت استخراج روغن عصاره‌ای آن در فرانسه، اسپانیا و به میزان کمتر در سایر کشورهای جنوبی و مدیترانه‌ای کشت می‌شود. این گونه که به نام‌های لاواندین یا اسطوخودوس فرانسوی نیز شناخته می‌شود، روغن عصاره‌ای سه برابر بیشتر از گونه آنگوستیفولیا تولید می‌کند.

گل این گیاه دارای رنگی زیبا و روشن است و اغلب در هنرهای دستی گیاهی و مخلوط گلبرگ‌های خشک و ادویه قرار داده شده درون یک کاسه یا کیسه کوچک جهت معطر کردن لباس یا اتاق مورد استفاده قرار می‌گیرد. رایحه روغن آن چوبی، زنده و تند و کافوردار است. این گیاه با اسطوخودوس واقعی کاملاً متفاوت است و در حالی که خواص بسیار زیادی دارد، جایگزین مناسبی برای اسطوخودوس واقعی و خواص و رایحه درمانی آن نیست.

زنبورهای عسل به بوی این گل علاقه دارند و از این گیاه، عسل معروف اسطوخودوس فرانسوی بدست می‌آید.

L. angustifolia Miller (فرانسه و اسپانیا). به عنوان بهترین نوع اسطوخودوس برای کاربردهای دارویی و رایحه درمانی در نظر گرفته شده و به نام‌های اسطوخودوس اصلی، اسطوخودوس ظریف، اسطوخودوس انگلیسی (با اینکه بومی انگلستان نیست) یا اسطوخودوس برگ نازک نیز شناخته می‌شود. این گونه بطور رسمی، لاواندولا افیسینالیس نامیده می‌شود.

این گیاه دارای شیرینی ملایم و یونجه مانند است و به عطرها و سایر محصولات معطر «خصوصیات میوه مانند»ی می‌بخشد. این گیاه از میان تمام گونه‌ها، دارای کمترین میزان کافور است. از لحاظ دارویی، به دلیل خواص ضدالتهابی خود و ظرفیت تسکین بیماری‌های مرتبط با حالت عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین L. angustifolia به دلیل فواید زیاد روغن عصاره‌ای خود نیز بکار برده می‌شود.

L. latifolia Medicus (اسپانیا و فرانسه) که به نام‌های اسطوخودوس پهن برگ، اسطوخودوس تیری یا اسطوخودوس پرتغالی نیز شناخته می‌شود.

این گونه نوعی اسطوخودوس کلاسیک است که در پودرهای خوشبو (عنبر)، عطرها، ساخت ترکه و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار کافور این گونه بیشتر از اسطوخودوس اصلی بوده و بوی آن کافوری، گلی، با طراوت و گیاهی است. برگ‌های آن معطر و به رنگ سبز تیره و گل‌های آن به رنگ آبی مایل به ارغوانی هستند و در ماه‌های جولای و آگوست می‌رویند.

L. stoechas L.. در اسپانیا، پرتغال و ایتالیا (ساردینیا) کشت شده (اما بصورت وحشی نیز می‌روید) و به نام‌های اسطوخودوس اسپانیایی یا اسطوخودوس پروانه‌ای نیز شناخته می‌شود. در استرالیا به عنوان یک گونه مهاجم شناخته می‌شود. مشخصات عسل بدست آمده از گونه‌های L. latifolia و L. stoechas با یکدیگر متفاوت است.

گل این گونه که شکل استوانه‌ای دارد، با گل سایر گونه‌های اسطوخودوس متفاوت است. در طب سنتی این گونه به عنوان داروی ضد تشنج و ضد اسپاسم استفاده می‌شود.

رنگ عسل تولید شده از گونه Lavandula stoechas سفید متمایل به کهربایی خیلی روشن است و بوی گلی ضعیف، تندی کم و ماندگاری کمی دارد و گاهی اوقات بوی کافوری بسیار ضعیفی از آن به مشام می‌رسد. طعم آن شیرین و در برخی موارد کمی ترش‌مزه یا کمی مانند طعم بادام یا حتی تنباکوی کهنه است.

 

 

مشخصات عسل اسطوخودوس

رنگ:
روشن با رنگ مایه زرد روشن. برخی افراد می‌گویند که «به نظر می‌رسد که این عسل از درون می‌درخشد و قوام آن مانند کره ذوب شده یا شکر ذوب شده است.

رایحه:
چوبی، گلی، مانند میوه تازه و گیاهی با شدت متوسط است. بوی خوشایند گل اسطوخودوس.

شیرینی:
متوسط

تلخی:
ندارد

اسیدیته:
متوسط

عطر:
چوبی، گلی، با طراوت، مطبوع و مانند میوه تازه، با شدت متوسط.

ماندگاری/طعم ثانویه:
متوسط، گاهی اوقات نوعی طعم انگور فرنگی سیاه ظاهر می‌شود.

نرخ تبلور (شکرک زدن):
متوسط، به بلورهای ریز تبدیل می‌شود.

رسانایی الکتریکی:
مقدار بسیار پایین mS/cm 21/0 (در مقایسه با عسل شهد گیاه با رسانایی الکتریکی 20/1، عسل بلوط با 38/1 یا عسل خلنگ با مقدار 73/0)

pH:
8/3

میزان آب:
7/16 گرم در هر 100 گرم عسل

فروکتوز:
0/36 گرم در هر 100 گرم عسل

گلوکز:
6/30 گرم در هر 100 گرم عسل

ساکارز:
7/5 گرم در هر 100 گرم عسل. این مقدار ساکارز بسیار بالا است. دستورالعمل مواد غذایی اروپا، برای این عسل مقدار ساکارز تا میزان 15 گرم در هر 100 گرم عسل را مجاز قلمداد می‌کند.

مشخصات ترکیبات فنولی یا سایر ترکیبات موجود:
نارینژنین، لوتئولین، اسیدهای گالیک و کافئیک

قدرت ضد باکتریایی:
متوسط به پایین

گرده گل حاصل از گونه L. x intermedia بسیار کم و حتی ناموجود است. با اینحال این نوع عسل «تک‌گل» در نظر گرفته می‌شود، زیرا در اروپا برای قرارگیری در دسته‌بندی عسل اسطوخودوس تک‌گل، (به دلیل مقدار گرده گل پایین گونه‌های مختلف لاواندین) تنها 15 تا 20 درصد گرده گل مورد نیاز است. با این حال، عسل اسطوخودوس در بسیاری از کشورهای مختلف تولید می‎شود و عسل گران قیمتی نیز به حساب می‌آید.

بر اساس یک تحقیق اسپانیایی در نشریه شیمی غذا در نوامبر 2003، عسل اسطوخودوس حاوی بالاترین مقدار تیروسین در میان عسل‌های بررسی شده است.

سایر آمینواسیدهای یافت شده در عسل‌ها: فنیل‌آلانین، پرولین، تیروسین و ایزولئوسین. تمام عسل‌ها سرشار از آمینواسیدهای آزاد هستند و این موضوع آن‌ها را به عنوان مواد مکمل برای محصولات غذایی، بخصوص برای غذاهای کودکان، تأیید می‌کند.

 

تیروسین چیست و چرا حائز اهمیت است؟

این ماده یکی از آمینواسیدهای اولیه بوده و بدن ما در موقعیت‌های زیادی از آن استفاده می‌کند که این موقعیت‌ها عبارت اند از:

• برای تولید پیام‌رسان‌های عصبی که به پیشگیری یا درمان مشکلات مربوط به مغز کمک می‌کنند.
• بدن ما با استفاده از نیاسین، اسید فولیک، ویتامین C و مس، تروسین را به بسیاری از مواد مهم دیگر از جمله ملانین (رنگدانه پوست) و هورمون زنانه استروژن تبدیل می‌کند.
• در درمان افسردگی، اضطراب، اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD)، ضعف هوشیاری ناشی از کمبود خواب، استرس، سندروم پیش از قاعدگی (PMS)، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و خستگی مزمن. برای این منظور، تیروسین مکمل وجود دارد که می‌توان در بازار خریداری نمود. اما همچنان نیاز به انجام مطالعات بیشتر وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که آیا تیروسین موجود در عسل اسطوخودوس، اثری همانند مکمل‌ها بر بدن ما دارند یا خیر.
• مصرف تیروسین موجود در ژل رویال، سطح دوپامینو تیرامین مغز را افزایش داده و گذار از حالت نرمال به زنبورهای کارگر بارور در کلونی های زنبور عسل بدون ملکه را ارتقا می‌بخشد و به همین دلیل است که ژل رویال، مشکلات مربوط به باروری را درمان می‌کند.

خواص ضدمایکوتی عسل اسطوخودوس

تحقیقی با عنوان «اثرات ضد قارچی عسل اسطوخودوس در مقابله با کاندیدا آلبیکانز، کاندیدا کروسی و کریپتوکوکوس نئوفرمانس» که در اکتبر 2001 در نشریه فناوری و علوم غذایی منتشر شد بیان می‌کند که خواص ضد قارچی عسل، (در محسط آزمایشگاهی) به دلیل محتوای قندی آن نیست. در این تحقیق سه قارچ کاندیدا آلبیکانز، کاندیدا کروسی و کریپتوکوکوس نئوفرمانس مورد مطالعه قرار گرفتند و عسل اسطوخودوس خاصیت ضد قارچی بالایی در برابر تمام این قارچ‌ها، بخصوص در مقابل کاندیدا کروسی، از خود نشان داد.

این تحقیق چنین نتیجه‌گیری کرده است که شاید در آینده بتوان از عسل به عنوان داروی طبیعی عفونت‌های مایکوتی (سم قارچی) استفاده نمود.

 

بهبود زخم با عسل اسطوخودوس

در سال 2006 تحقیقی با عنوان «مقایسه بهبود زخم پس از درمان بوسیله عسل Lavandula x allrdii یا روغن عصاره‌ای آن» توسط پی.ای. لوزبی از دانشگاه چارلز استوارت استرالیا انجام شد که عملکرد عسل گیاه Lavandula x allarsii و روغن عصاره‌ای آن، و Medihoney، نوعی عسل درمانی استاندارد را بر روی زخم‌های موش‌های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار داد. بهبود زخم در روزهای 5 و 12 پس از جراحی، بر حسب جمع‌ شدگی زخم و حجم مویرگی آن تجزیه و تحلیل شد. مشخص شد که هر دو نوع عسل در روز 12 حجم مویرگی محل زخم را کاهش داده‌اند، بطوری که هیچ تفاوتی بین میزان ترمیم زخم دو عسل وجود نداشت. نتایج تحقیق نشان دادند که روغن عصاره‌ای، عملکرد مفیدی از لحاظ ترمیم زخم از خود نشان نداده است.

در تحقیق دیگری، اثرات تحریک الکتریکی عصب از راه پوست، محلول نمکی، بتادین و روغن اسطوخودوس در ترمیم زخم مورد مطالعه قرار گرفت. بهترین نتایج این تحقیق برای تحریک الکتریکی عصب از راه پوست و سپس عسل اسطوخودوس بدست آمدند.

 

مطالعه درمان سینوزیت با عسل

خواص آنتی‌اکسیدانی بالای عسل اسطوخودوس
این خاصیت به دلیل فلاوونوئیدها و ترکیبات فنولی آن در نظر گرفته می‌شود: نارینژنین و لوتئونین به همراه اسید گالیک و اسید کافئیک، به مقدار زیاد در عسل اسطوخودوس یافت می‌شوند. چنین فرض می‌شود که اسید گالیک دارای قابلیت از بین بردن سلول‌های سرطانی بدون صدمه زدن به سلول‌های سالم است. اسید کافئیک جهت تقویت عملکرد ورزشکار و درمان خستگی‌های مرتبط با ورزش، در مکمل‌ها استفاده می‌شود.

خواص ضدتشنج و ضداسپاسم
عسل استخراج شده از انواع گل‌های اسطوخودوس اسپانیایی به عنوان ضد تشنج و ضد اسپاسم جهت تسکین اسپاسم‌های عضلانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خواص ضدمیکروبی عسل اسطوخودوس چندان موثر نیست
عسل اسطوخودوس در مقایسه با عسل مانوکا و دو نوع عسل دیگر، پایین‌ترین میزان فعالیت ضد میکروبی را از خود نشان داده و حتی دارای پایین‌ترین pH و مقدار آب می‌باشد:

عسل مانوکا مؤثرترین عسل در مقابله با استافیلوکوکوس اورئوس Oxa R و Oxa S بود.

عسل هویج وحشی مؤثرترین عسل در مقابل سودوموناس آئروژینوزا بود. در آن تحقیق، نمونه عسل مانوکا دارای بالاترین میزان پلی‌فنول‌ها به مقدار 75/11±09/899 میلی گرم اسید گالیک در هر کیلوگرم عسل بود، در حالی که عسل اسطوخودوس دارای پایین‌ترین مقدار به میزان 54/3±42/111 میلیگرم اسید گالیک در هر کیلوگرم عسل بود.

مهم‌ترین ترکیبات ناپایدار موجود در عسل اسطوخودوس: هپتانال، هگزانال، اکسید نرولیدول، کومارین، غلظت بالایی از هگزانول و هوترینول، ان-هگزانال، ان-هپتانال، فنیل‌استالدهید.

چگونه از مصرف عسل اسطوخودوس لذت ببریم؟
این نوع عسل غلیظ اما قابل پخش کردن است و مصرف مقداری از آن به عنوان صبحانه، باعث آرامش و سپری شدن یک روز عالی برای شما می‌شود. این عسل را می‌توان بر روی نان، بیسکوئیت، وافل، نان تست، کیک و شیرینی یا نان سوخاری پخش کرد و میل نمود. همچنین می‌توان با استفاده از آن بستنی عسلی درست کرد. افراد زیادی هستند که به این نوع بستنی، علاقه فراوانی دارند و عسل اسطوخودوس را تنها برای ساخت این نوع بستنی خریداری می‌کنند. همچنین این عسل برای ترکیب با نوشیدنی‌ها، دسرها و انواع کیک یا مصرف به همراه پنیر یونانی (فتا) و انواع دیگر پنیرها مناسب است.

یونانی‌ها و رومی‌ها جهت خوشبو کردن حمام‌ها یا حوله‌ها و ملافه‌ها و همچنین به دلیل خواص تسکین دهندگی و شفادهندگی اسطوخودوس، از این گیاه استفاده می‌کرده‌اند. گفته می‌شود که در دوران شیوع طاعون در سال 1720 در اروپا، مردم شاخه‌های اسطوخودوس را به عنوان محافظت کننده در برابر این بیماری، به خود می‌بستند و از آن جهت بهبود سوختگی‌ها استفاده می‌کردند. در سال 1770، پارلمان پروونس فرانسه، به دلیل آگاهی از ویژگی‌های مفید اسطوخودوس، برای قطع شاخه‌های اسطوخودوس و استخراج روغن عصاره‌ای آن قانون وضع کرد.

گونه L. angustifolia متداول‌ترین گونه اسطوخودوس استفاده شده جهت استخراج روغن عصاره‌ای آن است. مقالات زیادی درباره کاربردهای این روغن در زمینه رایحه درمانی موجود هستند.

درباره گونه L. x intermedia، یا لاواندین، تحقیقات یا کتاب‌های زیادی وجود ندارد، با این حال روغن بدست آمده از آن دارای خواص مخصوص به خود است. مصرف این روغن، به دلیل دارا بودن مقادیر بالای کافور که به پاک سازی بینی کمک می‌کند، در درمان سرماخوردگی بسیار موثر است. اما به دلیل همین مقدار بالای کافور، نباید از این روغن برای درمان سوختگی استفاده نماییم. برخی می‌گویند که روغن لاواندین دفع کننده بهتری در مقابل حشرات (انواع بید، پشه، سوسک فرش و مورچه) است و زمانی که درون یک آتشدان یا بخور استفاده شود، طراوت بیشتری به فضای محیط می‌بخشد.

1. تسکین دادن سیستم عصبی
از میان تمام خواص موجود در روغن عصاره‌ای اسطوخودوس، احتمالاً معروف‌ترین آن‌ها خاصیت تسکین دهندگی سیستم عصبی است. این روغن را هم می‌توان به عنوان داروی تقویتی بصورت خوراکی مصرف کرد و هم می‌توان به شکل بخور از آن استفاده کرد. این روغن علاوه بر تقویت سیستم عصبی، به درمان سایر مشکلات رایج مانند میگرن، فشار عصبی یا تنش عاطفی نیز کمک می‌کند. این روغن آرامش بدن را افزایش می‌دهد و به بهبود خواب نیز کمک می‌کند، به همین دلیل برای درمان بی‌خوابی نیز تجویز می‌شود.

2. درمان سیستم تنفسی
روغن اسطوخودوس جهت کمک به مشکلات تنفسی، در طیف وسیعی از داروها و مرهم‌های مکمل نیز کاربرد دارد. می‌توان این روغن را به شکل بخور بر روی گردن، کمر یا مستقیماً بر روی سینه استفاده کرد یا از طریق بینی آن را استشمام نمود. این روش در درمان سرماخوردگی و همچنین آسم، برونشیت، سیاه سرفه، التهاب حنجره (لارینژیت)، ورم لوزه (تونسیلیت) و آنفلوآنزا بکار می‌رود.

3. مراقبت از پوست
روغن عصاره‌ای اسطوخودوس، که اغلب در محصولات آرایشی بهداشتی نیز وجود دارد، را می‌توان در درمان مشکلات پوستی نیز استفاده نمود. باور بر این است که این روغن هم دارای خواص ضد قارچی و هم ضدعفونی کنندگی است و این بدین معناست که استفاده از آن می‌تواند در درمان طیف وسیعی از مشکلات پوستی، از آکنه تا پسوریازیس و همچنین چین و چروک و التهاب پوستی، بسیار موثر باشد.

دانشمندان در حال حاضر در حال تحقیق بر روی اثرات مثبت این روغن بر اختلالات دستگاه ادراری و ظرفیت آن در تسکین دردها هستند.